Evren, Koca Bir Karadelik Olabilir!

Özellikle University of New Haven'dan Nikodem Poplawski tarafından savunulan bir görüşe göre, Evren'imizin "Büyük Patlama" yoluyla var oluşundan sonraki genişlemeyi mümkün kılan o ilk "tohum", aslında bir karadeliğin içerisinde oluşabilecek bir yapıdır. Dahası, bu "tohum"dan sayısız miktarda üretilebilir... Bu da, Çoklu Evrenler Teorisi'nin temellerine katkı sağlamaktadır.

Bu görüşe göre Evren'i başlatan tohum, tıpkı bir bitkinin tohumu gibidir: Gerekli olan malzemeler son derece sıkı ve özütlenmiş halde koruyucu bir zırhın içerisinde bulunur. Bu tanım, doğrudan doğruya bir karadeliği anlatmak için de kullanılabilir: Bir karadelik, yakıtı bitmiş büyük bir yıldızın cesedinden ibarettir. Kütleçekimi her şeyi merkezine doğru inanılmaz bir kuvvetle çeker, atomlar parçalanır, sıcaklıkları 100 milyar dereceyi aşabilir, elektronlar lime lime edilir, bunlar giderek daha da "sıkıştırılan" bir halde karadelik "içerisinde" yok olur.

Eğer ki Einstein'ın teorilerini kullanarak bir karadeliğin dibinde ne olduğunu anlamaya çalışırsanız, sonsuz derecede yoğun, sonsuz miktarda küçük bir noktacık, ya da bir "tohum" bulursunuz. Bu, "tekillik" denen kavramın ta kendisidir. Ancak "sonsuzluk", Evren içerisinde pek de sık karşılaştığımız bir şey değildir. Dolayısıyla Eintein'ın teorileri, bu noktada tıkanıp kalmaktadır.

Dr. Poplawski'nin görüşleri ise tam da bu noktada devreye girmektedir: Hesaplamalara göre karadelikler içerisine giren maddeler, belli bir noktaya kadar parçalandıktan sonra, daha fazla sıkıştırılamazlar. İşte bu "tohum", akıl almaz derecede küçük ve milyarlarca yıldız kütlesinde olabilir. Ancak tekilliğin aksine, "gerçek bir yapı" olabilir. 

Dr. Popalwski'ye göre sıkıştırma işlemi bir noktada sonlanmaktadır, çünkü karadelikler kendi etraflarında da dönen cisimlerdir. Bu dönüş öylesine hızlıdır ki, muhtemelen ışık hızına yakın bir hızdan söz etmekteyiz. Bu dönüş, halihazırda sıkıştırılmış tohumu akıl almaz boyutlarda torka (dönme momentine) maruz bırakır. Yani tohum, sadece ufak ve ağır değildir; aynı zamanda bükülmüş ve sıkıştırılmıştır.

İşte bu, bir noktada üzerine binen yüklere daha fazla dayanamayarak "çözünebilir". Bum diye! Tıpkı bir... Büyük Patlama gibi... Dr. Poplawski buna "Büyük Sıçrama" demektedir. 

Ona göre karadelikler, iki evren arasındaki tek yönlü bir kapıdır. Eğer ki bir karadeliğin içerisine düşecek olursanız, sizden geriye kalan parçalar nihayetinde başka bir evrene ulaşacaktır. Unutmamak gerekiyor ki bu diğer evren, bizim Evren'imiz içerisinde değildir. Karadelik, basit bir bağlantıdan ibarettir. Tıpkı iki kavak ağacını birbirine bağlayan bir kök gibi...

Peki ya bu Evren içerisindeki bize ne olacak? İşte biz de, daha önceki ve daha yaşlı bir karadeliğin ürünü olabiliriz. Ona "Anne Evren" diyebilirsiniz. Bu tohum, bizden önceki karadeliğin içerisinde yoğurulmuş ve üretilmiştir. Nihayetinde, 13.8 milyar yıl kadar önce daha fazla dayanamayarak, "sıçramıştır". Her ne kadar Evren'imiz o gün bugündür hızla genişliyorsa da, unutmamak gerekiyor ki bizler, "Evren" dediğimiz bu karadeliğin olay ufkunun gerisinde olduğumuz için "şu anda" olan biteni henüz göremiyor olabiliriz.