Bir insanın kişiliği ve karakteri, onun akademik, sosyal ya da kariyer manasındaki ilerlemesine ya da başarısına ne kadar etki sahibidir?

Tabi ki…( Önceki Cevaba Ek Olarak)

Karakter ahlaki (etik) durumumuzun, kişilik ise yaşamsal pratiğimizin açığa çıkardığı, bizdeki saklı her tür durumun ( sosyolojik, psikolojik, fizyolojik, biyolojik vb.) ifadesidir.

Karakter yaşam yolumuzun izdüşümüdür ve toplumsal bir alt yapıya ve bu yapının bizde yankısına, kişilik ise daha çok genetik bir temele dayanır.

Dolayısı ile de her ikisi ve duruma göre öncelikli olarak her şeyimize etki eder.

Azimli olmak, ısrar etmek, çabalamak, yılmak, vazgeçmek, umudu diri tutmak ve ya umutsuzluğa kapılmak, hırs, öfke, inat, yelkenleri suya indirmek vb. niteleyeceğimiz her duygu durumu bir davranışa tekabül eder ve bize ya tamam ya da devam dedirtir.

Aynı şekilde normallerimiz, sindirebileceklerimiz ve sindiremeyeceklerimiz, meşruluk sınırımız, iyi, doğru ve güzele bakış açımız ile söz konusu kendimiz olduğu zaman bunları ne denli esnetebileceğimiz, vicdanımız ne denli manipüle edeceğimiz de her şeyimize doğrudan etki eder. Örneğin önemli bir yere gelmenin koşulu arkadaşını satmak, ispiyonlamak, başkasının sırtına çıkarak yükselmek, yalakalık vb. olduğunda tercihimiz bizi elbette ki bir yere taşır. Aksi durumda da: Haklılıkta diretmek, emeğe saygı, dosta sadakat, boyun eğmeme vb. gibi… Sevgiyle…

Karakterin ve kişiliğin tarzını, tarzın ise verimini etkiler. Günlük hayatta yaşadığımız sorunları yaşayan belki onlarca insan var ve bunların başırısını bu problemlere yaklaştıkları yaşayış tarzları belirliyor.

Sosyal anlamdan başlamam gerekirse işler burada en basiti. Kişilik ve karakterine göre sosyal çevren olur ya da sosyal çevrene o yönde etki edersin. Kişi tembel biriyse çevresine o kadar az verimli sağlar. Günümüzde bazı dengesiz sistemleri saymazsak çalışkanlık başarıya o kadar katkı sağlar. Eğer azimli ya da inatçıysak mutlaka ilerlemeyi görebiliriz. Aslında herkes bunları biliyor.^[1]

Peki etkisi ne kadar?

Kendimi örnek alarak başlamak isterim. Karakterim istemediğim konularda çalışmamak ama istediğim konularda inatçı olduğum yönde. Kendi kişiliğimi doğrudan doğadaki "Avcı Düşüncesi" den alıyorum. Bu sayede gerektiği noktalarda: birincilik, kazanç, başarı elde edebiliyorum. Belki de her insan gibi felsefelere, düşüncelere ya da kaliteli kişiliklere başvurmasaydık doğadaki hayvanlar kadar basit olurduk. Basit bir şeyin insan toplumunda başarı kazanmasını ya da gelişme katetmesini bekleyemeyiz.

Bundan dolayı kişilik ve karakter başarı ve başarısızlığın büyük kısımlarını oluşturur. Geri kalan kısımlar sadece kurulu sistemler gibi bazen müdahale edemeyeceğimiz şeylerdendir. Ancak kişilik burada devreye girer. Zor olduğunu düşündüğümüzde zaten başarıyı hayal bile edemeyiz.