otobiyografi, tarih, kişisel gelişime yönelik ve akademik içeriğe sahip kitaplar son derece sıkıcıdır. ben daha çok macera ve fantastik türde kitapları okumaktan keyif alıyorum. polisiye romanlar okuduğum da oldu, hikayedeki gerilim ve stres unsurlarını fazla hissettiğim için, daha sonraları polisiye tercih etmedim. tarihimiz önemli diyerek, sıkıcıda olsa kendimi tarih kitapları okumaya zorladım. zorla okudum. sonra edindiğimi bilgileri tartışmak için durdurulmayan bir isteğe sahiptim, gördüm ki insanlar dogmatik bir mizaca ve temelsiz bilgilere sahip, doğruya ulaşmaktansa kendi doğrularını korumak için tartışıyorlar. bundan da soğudum. sonra şiire ve yazarın dışarı vurmaya ihtiyaç duyduğu içsel yolcuklara odaklandım. son 5 yıldır da neredeyse hiç kitap okumadım. bu birazda psikolojik bir sürecin parçası olabilir, nasıl ki her insanın sohbeti seni memnun etmiyorsa, sana hitap etmeyen türdeki anlatılarda seni boğuyordur.
bence okuma alışkanlığı edinmek için şunu deneyebilirsin;
okumak yerine yaz. ne yazacağının tercihini kendin yap. öncesinde bir deneme yazısı nasıl yazılır, nelere dikkat edilmeleridir bunları araştır. daha sonra ortaya çıkarttığın veya çıkartamadığın şeyi analiz et ve o türde yazılmış kült kitapları oku. böylece kendini ifade ettiğin biçimde, sana hitap edecek şekilde kendini çok daha etkili ifade eden usta bir yazarı severek okuyabileceğini düşünüyorum. ayrıca inandığın ama ifade edemediği bir hikaye kurgularsan, kendini geliştirmek için çok fazla örneği severek okur hatta duraksayıp not bile alabilirsin . kitap okumaya yönelik çokça teknik illa ki mevcuttur, okuduğum nasıl kalıcı olur veya nasıl daha hızlı okurum diye sorarsan mutlaka etkili yanıtlara ulaşırsın. ancak kitap okumayı nasıl severim diye sorarsan, etkili bir yanıta ulaşman çokta olası değil gibi.
orta dünya kurgusunu çok severim, gerçekten hayranıyım. ama hiç tolkien kitapları okumadım. silmarillion'u okumak için açtığımda 20-30 sayfa kadar kendimi zorlayarak okudum ve pes ettim. kurgusu harika bir eser, ama anlatım tarzı bana hitap etmedi. ki ben tutunamayanları bi solukta sabırsızca okudum, kolay sıkılan biri değilim. ama tolkien beni boğdu. yer yer tekrar deneme isteği gelmiyor değil, ama başlayamıyorum.
soruya kaynak ekleme zorunluluğu koymuşsun. fikir alışverişine veya tartışmaya açık bir konuya, ekleyebileceğimiz bir kaynak yok. bu yüzden kaynak kısmına sevebileceğini düşündüğüm bir seri ekledim. sanırım herkes harry potter filmlerini izlemiş ve sevmiştir, kitaplarını okumayı deneyebilirsin. üstelik karakterleri sinemada gördüğün için, okurken kafanda canlandırman daha kolay olacaktır ve işin en güzel tarafı film de olmayan detayları/farklılıkları öğrenebileceksin.
[1]
Kaynaklar
- J. K. Rowling. (2001). Harry Potter Ve Felsefe Taşı (Harry Potter, #1). Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları.
