Otoriter ebeveynlerin çocukları çoğunlukla duyguları ihmal edildiği için (çünkü ebeveynler kendi kurallarını çocuğun duygularının önüne koyarlar) gelecekte: hayatını anlamlandıramamak, başkalarına fazla bağımlılık, özdeğerini bulamama, başkalarına karşı merhametliyken kendine karşı çok acımasız olmak, suçluluk ve öfke, utanç veya kendisini olduğu gibi ifade ettiğinde reddedilme veya sevilmeme korkusu, kendisine ve başkasına karşı madden ve mannen doyurucu olamama ve aleksitmi yani duygu körlüğü, kendisinin ve başkalarının duygularını tam anlayamama gibi özelliklerden bir veya birkaçını geliştirebilirler.
Otoriter ebeveynlerin fikrini değiştirmek biraz güç. Çünkü çoğunlukla "ben de böyle büyütüldüm ve bu işe yaradı, ben hayatta bir baltaya sap oldum, en doğrusu da bu" diye bir mantalitede oldukları için fikirleri kolay değişmez.
Otoriter ebeveynlerin çocuklarının yapabileceği ebeveynlerine az maruz kalmaya çalışmak, duygusal boşluğu doldurmak için sosyal ilişkilerini daha verimli kullanmaya çalışmak ve okuyup bilinçlenmek olmalıdır.
Bu konuda tavsiye edilebilecek iyi bir kitap: Dr. Jonice Webb'in "Running on Empty isimli Türkçe'ye Boşluk Hissi olarak çevrilmiş kitabında konu aldığı (Childhood emotional neglect) çocuklukta duygusal ihmal konusunda bilinçlenmek olabilir.
Kaynaklar
- Jonice Webb. (2021). Boşluk Hissi. Yayınevi: Sola Unitas.
