İnsanların bir yaratıcı (tanrı) olduğuna dair inanma ve bu yaratıcıya tapma ihtiyacı neden vardır?

Temel sebep olarak acziyet, insanın gücünün yetmediği bir çok etkenle karşı karşıya kalması, ne yapacağını bilememesi, çözüm bulamaması hissi.

Aynı zamanda içinde bulunduğumuz ve bir parçası olduğumuz doğayı, Dünyayı ve Evreni bizim yaratmamış olmamız hatta yaratma gücümüzün olmadığı fikri. Biz yaratmadıysak başka ulu bir güç yaratmış olmalı. Ve o bizim yapamadıklarımızı yapabiliyorsa bizden daha yücedir ön kabulü.

Kısaca böyle özetlenebilir.

Bahsettiğiniz güç dini bir inanca hizmet ediyorsa bu büyük olasılıkla bir anlam arayışıdır. Ancak bu güç soruda belirttiğiniz gibi bir aile veya bir insan ise, büyük ihtimalle temelde çaresizlik yatmaktadır. Çaresiz hisseden kişi "tapındığı" kişiye öylesine bir anlam yüklemektedir ki, ya kendi güçsüzlüğünden kaçmaktadır ya da sığınacak bir alan aramaktadır.

Kendi güçsüzlüğünden kaçan kişi kendisinden daha güçlü olarak gördüğü kişiye yakın olur ve güçlü gördüğü kişiye yakın olduğu için kendisini güçlü hisseder.

Sığınacak bir alan arama durumunda ise, örnek verecek olursam, uzun süredir iktidarda olan ve giderek diktatörleşmiş olan kişiden başka bir çare olmadığına inanan oy kullanacak insanların, yıllar boyu tekrar tekrar aynı kişiyi iktidarda tutmak adına yaptıkları seçim buna örnek olarak gösterilebilir. Bu seçimi yaparken, motivelerini diri tutabilmek için seçtikleri kişiye derin anlamlar yükleyebilirler. Böylece içinde bulundukları durumun o kadar da kötü olmadığına kendilerini inandırarak bir nevi kendilerini korumuş olurlar. Kimi zaman abartılı denecek seviyede bir sevgi beslerler, bu da "tapınmak" gibi gözükebilir. Bunu ise genelde farkında olmadan yapmaktadırlar.

Korkusundan, şaşkınlığından, merakından ve umutsuzluğundan. Bu duyguları yönlendireceği bir yapı aradığı için. Bilim yetersizliğinden cevap bulamadığı sorulara cevap bulabilmek için. Sonsuz merhamet istediği için. Ölümün son olduğunu kabullenmek istemediği için.

İnsanlar hayatları boyunca birçok olay ve sorun ile karşılaşır.Bunlardan bazıları insanların kavrayabileceği seviyenin çok üzerindedir.Bu insanlarda kendisinden çok daha güçlü bir varlığın(ya da varlıkların)olduğu inancının temel kaynağıdır.

İnsanlardan bir kısmı ise ölümün bir son olduğunu kabul etmekte zorluk çeker ve sonsuz mutluluğa erişecekleri ölümden sonra başka bir hayat olduğuna inanır.Dikkatli bir inceleme yaparsanız neredeyse tüm dinlerde ölüm sonrası iyi insanlar sonsuz mutluluk ve kötü insanların( burada iyi ve kötü kavramları dinlerin koyduğu kurallara uyma ile alakalıdır)sonsuz ceza ile cezalandırılacağına dair bir inanç vardır.Bu benzerlikler bize aslında Tanrı ve dinî inançlarının insanların bazı şeyleri kabul etmek istememesinden kaynaklı olduğunu kanıtlar.

Uzun lafın kısası insanların aslında bazı şeyleri kabul edememesi günümüzdeki dinî inançları oluşturan şeydir.

Merhaba,

Bu soruya verilebilecek en iyi cevap evrimdir. Çünkü evrimsel süreçte insan hep muhtaç olan ,hep kalabalığa sığınan başkalarından kuvvet alan ve toplumda yaşayan bir varlıktı bu neden ile çocukluktan itibaren yardıma muhtaçtı.

Bu koşullar içerisinde evrimleştiği için kendisini kendisinden üstün bir varlığa inandırma ,kendisini güvende hissettirmek amacıyla tanrıya inanma ihtiyacı doğdu.