E Yani… Hasbelkader…
İşlevsel olmayan körelir. İşlevsel olan gelişir. Bunun arası yok.
Hasbelkader bir beyne sahibiz ve hala işlevsel. İşlevselliğini yitirene kadar ya da daha doğru bir ifade ile evrimsel süreçler buna yol verdiği müddetçe hep dahasını var etme derdi, bildiğim kadarı ile genetik bir koda sahip olan tüm varlıklar için geçerlidir.
Bu öylesine karşı konulmaz bir kod ki: Ölümsüzlükten aşağısına eyvallah demeyeninden.
Bunun iki yolu var: Hayatta kalarak yahut genini aktararak.
Haliyle türümüz, hazır bütün bunları bilince çıkarmış ve ötesinin de ötesini görme yetisine sahip bir tür ve doğal olarak sahip olduğu karbon alaşımlı bedenle, genetiğinin dayattığı ölümsüzlüğe erişemeyeceğinin farkında. Geriye tek bir seçenek kalır: Gen aktarımı yolu ile ölümsüzlük…
Köyümüz buna izin vermiyor ise ötesi kasaba. Kasabamız buna izin vermiyor ise ötesi şehir, ülke, kıta, gezegen. Gezegen de “bunu ilelebet sürdüremem” diyor ise ötesi diğer gezegenler, sistemler, galaksiler.
Güneşimiz 4 milyar yıl sonra işlevini yitirecek dediğimizde, 9 yaşındaki bir çocuğa “ Eyvah, bir şeyler yapmalıyız öğretmenim” dedirten budur. Adrenalin bunun sadece bir çıktısıdır. (İstisnalar kaideyi bozmaz). Sevgiyle…
