Merhaba.Her türlü güdümüzün altında dolaylı olarak EGO'larımız yatar.Birine aşık olduğumuzda,birine iyilik ettiğimizde,takdir gördüğümüzde,acıdığımızda,merhamet ettiğimizde her zaman bunu salt benliğimizi yükseltmek için yaparız.Ancak ben bunun hayattaki tek istisnasının anne sevgisi olduğunu düşünüyorum.Anne sevgisi o kadar karşılıksız ve masumanedir ki.Sözlerime son verirken James Joyce'un şu sözünü bir kere daha kayıtlara geçirmek isterim: "Bu kokuşmuş çöplükte her şeyden şüphe edebiliriz; bir annenin sevgisi hariç."
102 görüntülenme
