Evrim sürecinde neden insanların çoğu din kabul eder?

İnsan'ın dini yaratması evrime olağanüstü bir katkı sağlıyor.Bildiğin gibi Dünya üzerinde bizim dışımızda başka insanlarda yaşadı ama onlar bizim kadar gelişmedi neden çünkü onlar soyut şeyler düşünemediler, insanoğlu gerçek olmayan bir varlık düşünmeye başladıkça hızlıca besin zincirinin tepesine beyini sayesiyle çıktı.Soyut şeyler düşünmek hayal gücü demektir, bir Neanderthel grubundaki diğer insanlara "Dikkat! Aslan geliyor" diyip grubunu basit bir cümleyle koruyabilir ama biz yane Homo Sapiens "Aslan bizim kabilemizin koruyucu ruhudur." gibi bir şey deyip bir mitoloji yaratabilir, bunu sadece biz yapabiliriz.

The British Museum

Mesela MÖ 40.000 yılında kafası aslan, vücudu insan şeklinde gerçek olmayan canlı düşünülmüş ve heykelleştirilmiş.Dinler böyle yaratılıyor, şimdi gelelim insanların neden inanmak istediğine ;

Din, kötü bir şey gibi gösterilse bile tarih açısından insanları birleştirmek için en iyi soyut kavramdır bu din.Mesela bir milliyet yüzünden iki kişi birbirini öldürebilir ama o iki farklı milliyetten olan kişi biz din kardeşiyiz deyip barışçıl yaşayabilir.İnsan sosyal bir canlıdır ve toplu halde bulunmak her zaman daha iyidir dinde insanları bir noktada toplar gayet iyi bir şeydir bu.

İnsanların inanma sebebide kendilerini kurtarmak istemeleri düşünsene öldükten sonra sonsuz bir uykuyamı yatmak istersin yoksa sonsuza kadar istediğinin olduğu/yaşandığı bir Cennet'mi ?

İnsanlar yaptıkları iyiliğin karşılıksız kalmasını istemiyorlar vb. şeylerle açıklanabilir.

İnsanın belli inançlara, din e sahip olması, tam olarak antropolojik nedenlerle açıklanabilir değil gibi.

Evet, tarihsel süreçte anlaşılamayan herşey, doğa üstü olarak tanımlanmış olabilir, bu aslında inanılmaz değişmedi, hala tam olarak anlaşılamayan konular, Allah ın hikmeti şeklinde değerlendiriliyor. Ancak burada şöyle bir şey var, olayların anlaşılabiliyor olması, onların varolmalarının nedenini salt kendilerinden kaynaklanması demek olmuyor.

Yani rasyonel bilgi ve felsefe ilerledikçe, bilimsel gözlem ve deney ile açıklayabiliyor olmanın, tanrısallık ile doğrudan korele olmadığı anlaşılıyor.

Rasyonalite ve bilimi anlamak ile, ona anlam yüklemek farklı şeyler.

Geçmiş dinler için, bir güce sığınma ve bilinemezliklerin bir sonucu olarak tanrıya inanmadan bahsedilebilir. Bu yanlış da olmaz, ancak modern zamana geldikçe, holistik bakış açısı -disiplinler arası- oluştu ve bütün bilimsel yöntemlerin elde ettiği sonuçların ortak örüntülere sahip olduğu anlaşılmaya başlandı. Yani insanlar varoluşa ve bilimsel bulguya anlam yüklerken, artık bilemiyor olma üzerinde değil, aksine anlayabilmiş olmaları üzerine anlam yüklüyor. Zaten bu nedenle spiritüalizm gibi ne din i ne bilimi tam anlayamamış garip yaklaşımlar türedi.

Kısaca bilimsel bilgiye anlam yükleme ihtiyacı çok temel bir ihtiyaç, fizik evrenin kaynağı fizik olmayan bir formda olması yönüyle de anlam yüklemeye açık bir alan oluşturmakta. Yani görünür olanın aslı, kendisinden bağımsız ve daha cevher formunda büyük ihtimalle.

Burada doğru soru, farklı inanış biçimleri eş zamanlı olarak nasıl yaşanabilmekte...

Kişi rasyonel bilgiye muhatap olup onu anlamlandırmamayı başarabilir mi.....

Kişinin objektif olmamasına rağmen rasyonaliteyi anlamdan bağımsız ele alma iddiası ne kadar gerçek olabilir...... vs vs vs

İrrasyonel bir alana girince referanslar değişiyor. Bu nedenle biyolojik gelişim bunu tam olarak açıklamaya yetmiyor.