Karanlığa Lanet Okumak ve Bilim...

Karanlığa lanet okumaktansa bir mum yak... Çünkü karanlığı yalnızca bilimle fethedebiliriz...

Bilgi ve bilim, çok uzun yıllardır "mum" veya "meşale" ile simgelenmektedir. Bunun bir sebebi vardır: bilimsel araştırmalar, bizlere gerçek veya gerçeğe en yakın bilgileri vermektedir. Bilgilerimiz genişledikçe, hayata bakış açımız da değişmektedir. Bir mum, daha yakıldığı anda etrafına ışık saçar, göremediklerimizi görmemizi, bilemediklerimizi bilmemizi, fark edemediklerimizi fark etmemizi sağlar. 

Bilgilerimiz arttıkça, bu koskoca Evren içerisinde ne kadar sınırlı bilgiye sahip olduğumuzu daha iyi görmekteyiz. Bu sebeple bilim, mütevazılaştırıcı bir etkiye de sahiptir. Bilimle biraz bile uğraşan herkes, ne kadar cahil olduğunu hemen fark edecektir. Bu nedenle bir şeylerin nihai ve değişmez cevaplarını bildiğini iddia etmeden önce tekrar tekrar düşünecektir. Darwin'in dediği gibi ve günümüzde Dunning-Kruger Etkisi olarak tanımlanan bir şekilde, "cahillik, daha sıklıkla bilgiyi değil, güveni doğurur; ısrarla şu veya bu problemin bilimle çözülemeyeceğini iddia edenler, çok bilenler değil, az bilenlerdir."

Şikayet etmek çok kolaydır. Eleştirmek, daha da kolaydır. Ancak zor olan, bir mum yakabilmektir. 

Benzer şekilde, bir mumu söndürmek, yakmasından çok çok kolaydır. Bu yüzden mumun o titrek alevi, ne pahasına olursa olsun korunmalıdır.

Eğer ki zifiri karanlığa gömülüp sonsuza kadar bir zindanda yaşamak istemiyorsak...