Kaliforniya Tarla Sincapları, İlk Kez Fare Avlarken Gözlemlendi!

Kaliforniya tarla sincapları (Otospermophilus beecheyi), sıradan bir kaba kuyruklu kemirgen gibi görünebilir. Ancak bu sincaplar, kesinlikle sıradan değil. Araştırmacılar Journal of Ethology dergisinde yayınladıkları çalışmada ilk kez bu türün Kaliforniya tarla farelerini (Microtus californicus) avladığını, öldürdüğünü ve yediğini gözlemledi.^[1] Bu avlanma davranışı, bu sincap türünde görülen ilk etçil davranışı ortaya koyuyor.

Çoğu sincap hepçildir, genellikle fındık, tohum veya tahıl ile beslenseler de bazı türlerin hayvansal proteinle beslendiği de bilinmektedir. Örneğin boz sincaplar diyetlerine böcekleri, kurbağaları ve kuş yumurtalarını da katar. Ancak ekip, ilk kez Kaliforniya tarla sincaplarının memeli eti yemeye yönelik bir eğilim geliştirdiğini gördüklerini belirtiyor.

Ekip, yeni gözlemlerini yaz aylarında Kuzey Kaliforniya'daki Briones Bölgesel Parkı'nda yürütülen Kaliforniya Tarla Sincaplarının Uzun Dönem Davranışsal Ekolojisi Projesi kapsamında gerçekleştirdi. Araştırmacılar, Haziran ve Temmuz 2024 arasında sincaplar ile tarla fareleri arasında yaşanan 74 etkileşimden %42’sinde sincapların aktif avlanma davranışı sergilediğini kaydetti. Çalışmanın yazarlarından Kaliforniya Üniversitesi biyoloğu Sonja Wild, şöyle anlatıyor:

Kaliforniya tarla sincaplarında avlanma davranışına ilişkin bulgularımız yeni doğan hayvanların öldürülmesi ve kertenkele gibi küçük avların öldürülmesi gibi bazı olaylara dayanıyor. Bu nedenle avlanmanın bu sincaplarda bir dereceye kadar doğuştan geldiği düşünülebilir. Yine de, on iki yıldır yüzlerce sincap üzerinde yaptığımız gözlemlerde, bu yaza kadar hiç tarla faresi avı vakası gözlemlememiştik.

Çalışmanın diğer yazarı ve Wisconsin-Eau Claire Üniversitesi biyoloğu Jennifer E. Smith ise şöyle anlatıyor:

Bu çok şaşırtıcıydı. Bu davranışı daha önce hiç görmemiştik. Sincaplar, insanların en aşina olduğu hayvanlardan biridir. Onları pencerelerimizin hemen dışında görüyoruz, düzenli olarak onlarla etkileşimde bulunuyoruz. Ancak bilim dünyasında daha önce hiç karşılaşılmamış bu davranış, çevremizdeki doğal dünya hakkında öğrenilecek çok daha fazla şey olduğunu gösteriyor.

Bu gözlem, deneyimli biyologlar için bile büyük bir sürpriz oldu. Birkaç lisans öğrencisi, sahadan döndüklerinde bu davranışı içeren videoları çalışmanın ortak yazarı Sonja Wild’a gösterdi. Wild, şöyle yorumluyor:

Gözlerime inanamadım. O andan itibaren, neredeyse her gün bu davranışı görmeye başladık. Bir kez fark ettiğimizde, bu davranışı her yerde gördük.

Araştırma ekibi, 10 Haziran ve 30 Temmuz 2024 tarihleri arasında yapılan doğrudan gözlemler, fotoğraflar ve videolarla her yaştan ve cinsiyetten Kaliforniya tarla sincabının tarla faresi avladığını, yediğini ve av için rekabet ettiğini belgeledi. Bu etçil davranışın zirve yaptığı dönem, Temmuz ayının ilk iki haftasıydı. Bu durum, insanların iNaturalist'e gönderdiği gözlemlerle de uyuşuyordu. Araştırmacılar, sincapların avlanma davranışının avın geçici olarak bol olduğu bir dönemde ortaya çıktığını düşünüyor. Ekip, yaz boyunca sincapların başka memelileri avladığına dair bir bulguya rastlamadı. Wild, şöyle anlatıyor:

Kaliforniya tarla sincaplarının davranışları çevredeki gıda miktarına göre uyum sağlayabilecek kadar esnek olması, insan varlığı nedeniyle hızla değişen ortamlarda hayatta kalmalarına yardımcı oluyor olabilir.

Wild'a göre bu durum tarla faresi avlama davranışının, farelerin sahada bolca bulunmasına tepki olarak ortaya çıkmış olabileceğini de gösteriyor. Fare sayısındaki, sincaplar için kolay erişilebilir bir av kaynağı sağladı.

Smith, birçok türün "inanılmaz derecede fırsatçı" olduğunu belirtiyor. Rakunlar, çakallar, benekli sırtlanlar ve insanlar gibi, diğer hayvanlar da avlanma stratejilerini çevresel koşullara göre değiştirmesi ile bilinir. İnsan harici memelilerde bu esnek davranışlar, insanların egemen olduğu bir çevrede hayatta kalma şanslarını arttırmalarına yardımcı olur. Smith, şöyle devam ediyor:

Topladığımız veriler sayesinde daha önce farkında olmadığımız yaygın bir davranışı belgeleyebiliyoruz. Teknoloji bilimsel çalışmalara katkı sağlasa da hayvanların davranışlarını yerinde gözlemlemenin yerini hiçbir şey tutamaz, çünkü hayvanların sergilediği davranışlar bizi her zaman şaşırtmaya devam eder.

Sincaplar arasında avlanma davranışının ne kadar yaygın olduğu, bu davranışın nesiller arasında nasıl aktarıldığı ve bu davranışın ekolojik süreçler ile besin ağı üzerindeki etkilerinin neler olduğu gibi birçok hâlâ belirsizliğini koruyor. Araştırma ekibi, bu soruları yanıtlamak için 2025 yazında saha çalışmalarına geri dönmeyi planlıyor. Yazarlar ayrıca bu yıl gözlemledikleri avlanma davranışının sincapların üreme başarısı üzerinde son on yıl ile kıyasla herhangi bir etkisi olup olmadığını öğrenmek için büyük bir heyecanla yeni saha sezonunu bekliyor.