"Lo and Behold" isimli belgeselde konuşan, 2005 DARPA Grand Challenge isimli kendi kendine giden araba yarışmasını kazanan ekibin başındaki Sebastian Thrun, yapay zeka ile insanlar arasındaki öğrenme becerileri ile ilgili çok önemli bir farka, harika bir şekilde dikkat çekiyor:
Yapay zeka ile yönetilen bir araba kaza yaptığında ve bu hatadan bir şeyler öğrendiğinde, bu deneyim anında diğer akıllı arabalarla paylaşılır. Böylece diğer arabalar da o hatadan öğrenirler. Bu, insanların pek de iyi yapamadığı bir şeydir. Örneğin ben bir hata yaptığımda - ki sürücülük hayatım boyunca çok seferler yaptım-, acısını yaşarım ve kendimi geliştiririm. Ama benden başka kimse o hatadan bir şeyler öğrenemez. Kendi kendine giden arabalar bir hata yaptığında, otomatik olarak diğer tüm arabalar da bu kazadan ders alırlar. Hatta henüz doğmamış arabalar bile! Bunların hiçbiri, aynı hatayı tekrar etmeyecektir. Bu demektir ki, arabaların yapay zeka geliştirme becerisi, insanların onlara yetişme hızından çok daha yüksektir.
Muhtemelen gelecekte insan güdümüyle araba sürmek tamamen yasak ya da kabul edilemez olacak. Bunun sebebi anlamsız yere insanları kısıtlandırmak değil; arabanın kontrolünü almanın riskinin aşırı büyük olmasından kaynaklanacak. Her birimiz gitmemiz gereken yere giderken, aracımız içerisinde dilediğimiz gibi işlerimizi yapabileceğiz.
