Cinsel istek sadece bizi 'seks' yapmaya iten basit bir olguyken nasıl oluyor da evrim sürecinde aşk denilen bir olguya dönüşebiliyor?

İnsan örneğinde cinsel istek tek başına türün devamı için yeterli olmazdı. Bence açık birkaç neden var.

• İnsanın üreme süreci (yavrunun yeterince büyümesi de dahil) görece uzun ve çok sıkıntılı. Aşk, genel bir işlev olarak, en başta bu süreci iki taraf için de dayanılır kılıyor, hem süreçte ortaya çıkan zorluklara karşı hem de uzun süre birbirlerine dayanabilmeleri açısından... Aşkın bittiği ilişkilerde bir anda her şeyin renginin nasıl soluklaştığını ve genel olarak evlilik hayatının nasıl tatsız bir monotonluğa dönüştüğünü düşünün...
• Aşkın oluşması, cinsel seçilimde özellikle kadına "Sağlıklı spermlere ve sağlam genlere ek olarak bu adamdan düzgün bir koruyucu ve sağlayıcı partner/baba olur. Girmek üzere olduğum bu zor yolda bana ciddi yararı olacak gibi görünüyor. Yapışayım en iyisi ben buna." duygusunu veriyor. Erkeğe ise "Yav, bu kadın pek şahane bir şey yahu! Benim olsun ve onu hep koruyayım ve hep seveyim ve hep sevişelim. Ayrıca bununla çocuk yaparsam hem çocuğum sağlıklı olur hem de babalık yapacak hevesim de olabilir" duygusunu veriyor. Hepsi bilinçdışı düzeyde tabi ki... Evrim bu konularda (üreme ve hayattakalım), bu noktada zar atamaz, işi bireyin keyfine bırakamazdı. :)))
• İnsan dişisi görece zor hamile kalabiliyor. Hamileliğin garantilenmesi için defalarca çiftleşme eyleminin gerektiği durumlar hiç de az değil. Aşk bunu çok etkili bir biçimde garantiliyor. Aşk olmasaydı bir erkeğin defalarca aynı kadınla, bir kadının da defalarca aynı erkekle çiftleşmesi çoğu zaman mümkün olmazdı.
• Hamilelik sürecinde kadın desteğe ve korunmaya muhtaç bir hale geliyor. Erkeğin bu desteği "koşulsuz" sağlamasında aşkla oluşan bağlanmanın rolü büyük.
• Evrimsel süreçte 2 ayak üzerinde yürümeye geçişle insanın (kadının) başına gelen doğum kanalının daralması problemi ve buna bağlı olarak insan yavrularının gelişimini tamamlamadan oldukça "ham" bir şekilde doğması, doğum sonrası büyük bir ebeveyn yatırımını gerekli kılıyor. Aşk sayesinde, yavrunun bakıma en muhtaç olduğu ilk yıllarda erkek başka kadınları taramaya ve kaynak aktarmaya tüm enerjisiyle başlamıyor; ve eşine ve ailesine destek olmaya devam edebiliyor.

• Aynı şekilde, belli bir süre sonra aşkı hissettiren biyolojik şalterlerin net bir biçimde kapanması ve birçok çiftte bunun yerine genel bir karşılıklı "kıl olma" halinin başlaması da aynı derecede manidar. "Bu göreviniz tamamlanmıştır. Boş durmayın. Yeni genom kompozisyonlarında yeni yavrular üretmek için çaba içine girmenin vakti gelmiştir. Nerde benim çeşitliliğim?!" tarzında evrimsel bir mesaj...