Sahelanthropus tchadensis'in bipedalliği konusunda son zamanlarda yapılan araştırmaların ortak çıktısına göre muhtemelen Sahelanthropus tchadensis bipedal hareketi hiç gerçekleştirmeyen bir tür değildi. (4) (6)(8)
2001 senesinde Sahelanthropus tchadensis’e ait kalıntıları Paléoanthropologique Franco–Tchadienne Görevi ekibi; Çad, Djurab Çölü, Toros-Menalla 266 Fosil Bölgesi'nde buldu. Michel Brune ve ekibi 2002’de içerisinde neredeyse tamamen korunmuş vaziyette bir kafatasını içeren altı bulgu örneğini inceleyerek bulunan bu fosilleri Sahelanthropus tchadensis adını verdikleri türe ait olarak tanımladı ve bir makale yayımladı. (1) S. tchadensis'in insan soy hattındaki bilinen en eski Hominid olduğu belirtildi ve daha sonra "Toumaï" ismi verildi. (2) Bu makalede ayrıca, S. Tchadensis’in sürekli iki ayak üzerinde yürüdüğünü anlamak için yeterince bilginin olmadığı belirtildi. (1)
TM 266 bölgesinde fosilleri bulan ekibin lideri Alain Beauvilain 19 Temmuz 2001 sabahında femur kemiğini, kafatası ve diğer kemiklerin yanında bulduklarını, 2003 yılında Poitiers'e gönderilinceye kadar Çad'da kaldığını ve Poitiers Üniversitesi'nde geziden elde edilen hayvan-kemik parçalarından oluşan bir koleksiyonda depolandıklarını söyledi. (3) Bergeret, 2004’te Poitiers Üniversitesi'ndeki koleksiyonda bulunan kemiklerin Toumaï'ye (S. Tchadensis’e) ait olduğunu düşündü ve Bergeret ile Macchiarelli buldukları femur kemiğini inceledi. Macchiarelli Sahelanthropus’un bir Hominin olduğundan şüphelendi. (3) Bulgularını yayımlamadıkları için düzenlemek istedikleri konferansta ön bulgularını anlatamadı ve 2020’de Journal of Human Evolution dergisinde yayımlanan, bir 2019 yazısından alıntı yaparak (5) Sahelanthropus'un kök Hominin olduğunun belirtildiği makalede Sahelanthropus’un femur yapısından dolayı sürekli bipedalliği göstermeyen bir Hominid olduğunu açıklayan bulgular yayımlandı. (4)
Research Square’de yayımlanan başka bir 2020 makalesi ise daha açık şekilde önceden S. tchadensis’in bipedal olduğunun, ilk bulunan kranial örneklerle (266-01-060-1 (1) ve daha sonra bulunan S. tchadensis kafatası kemiklerindeki foramen magnum’un incelenmesiyle (7) gösterilmiş olduğunu desteklemek amacıyla kafa haricindeki kemiklerden S. tchadensis'de bipedalizminin gösterildiğini belirtti. (6) TM 266 bölgesinde bulunan diğer iskelet kemiklerinin [TM 266-01-063 (sol femur), TM 266-01-358 (sağ ulna) ve TM 266-01-050 (sol ulna)] bölglelerinin yapılarını nesli tükenen ve farklı dönemlerde yaşayan Danuvius, Australopithecus, Nacholapithecus, Orrorin, Dryopithecus, Hispanopithecus ve Ardipithecus cinslerinin kemik yapılarıyla karşılaştırarak S. Tchadensis’in sürekli bipedal yapıda olduğunu söylendi. (6)
23 Nisan 2021'de yayımlanan insan evriminin filogenetik ağlarını gösteren bir makalede ise bidepalizmin ilk kanıtının Sahelanthropus tchadensis'de görüldüğü belirtildi. (8)
150 görüntülenme
Kaynaklar
-
M. Brunet, et al. (2002). A New Hominid From The Upper Miocene Of Chad, Central Africa. Nature, sf: 7. doi: 10.1038/nature00879. | Arşiv Bağlantısı
-
J. Whitfield. Oldest Member Of Human Family Found. (11 Temmuz 2002). Alındığı Tarih: 21 Mayıs 2021. Alındığı Yer: Nature
doi: 10.1038/news020708-12 News Feature.
| Arşiv Bağlantısı
-
E. Callaway. Femur Findings Remain A Secret. (23 Ocak 2018). Alındığı Tarih: 21 Mayıs 2021. Alındığı Yer: Nature
| Arşiv Bağlantısı
-
R. Macchiarelli, et al. (2020). Nature And Relationships Of Sahelanthropus Tchadensis. Elsevier, sf: 11. doi: 10.1016/j.jhevol.2020.102898. | Arşiv Bağlantısı
-
C. Mongle, et al. (2019). Expanded Character Sampling Underscores Phylogenetic Stability Of Ardipithecus Ramidus As A Basal Hominin. Journal of Human Evolution, sf: 47. doi: 10.1016/j.jhevol.2019.03.006. | Arşiv Bağlantısı
-
F. Guy, et al. (2020). Postcranial Evidence Of Late Miocene Hominin Bipedalism In Chad. Journal of Human Evolution, sf: 18. doi: 10.21203/rs.3.rs-69453/v1. | Arşiv Bağlantısı
-
M. Brunet, et al. (2005). New Material Of The Earliest Hominid From The Upper Miocene Of Chad. Nature, sf: 6. doi: 10.1038/nature03392. | Arşiv Bağlantısı
-
M. Caparros, et al. (2021). A Phylogenetic Networks Perspective On Reticulate Human Evolution. Cell Press, sf: 47. doi: 10.1016/j.isci.2021.102359. | Arşiv Bağlantısı
