İnsan evladı evrende o kadar gizem varken neden basit şeylere ilgi(merak) duyar?

Eğer herkes büyük soruların yanıtlarını arasaydı ve bu yönde bir merak besleseydi herhalde bugüne kadar yaşamış bir çok dahinin ve filozofun kimseden bir farkı olmazdı diye düşünüyorum. Bu durum hem yetiştirilme tarzıyla, hem çevreyle, hem de alınan eğitimle doğrudan alakalı. Tabii ki herkes bilimle ilgilenmeyecek, kainatın gizemleri üzerine kafa yormayacak. Bu işi bizler yapacağız. Toplum, bireyler sayesinde ilerler, toplumun çok büyük bir kısmı yönetilir ve iş gücüdür, bilimsel bilgi üretemez. Ayrıca büyük sorulara yanıt aramak insana bazen acı da verir, uykularımızı kaçırır. Nietzsche'nin demiş olduğu gibi;

Gece uyuyamayanların yolundan çekilin!

Çap Meselesi!

Her insanın kendine ve güvenli alan olarak ördüğü bir çap vardır. Tıpkı yaz aylarında yüzerken, denizde ne kadar açılacağını belirlemek gibi.

Bu çap ne denli esnek ve genişlemeye müsait ise, o çapın inşacısı da o denli gelişmeye açık olur ve gelişir. Her bir genişleme daha büyük bir alana açıldığından, kimileri bu daha geniş boşluğu ya doldurma uğraşı verir (ki yaşam boşluk tanımaz ve her boşluk güvensiz alandır, korkutur) ya da dolduramayacağına kanaat getirdiğinde bir önceki kabuğuna çekilip ona sımsıkı sarılır.

Zira ufku geniş olup o ufku doldurmaya takatı, aracı, imkanı ve koşulu olmayanların, engellenenlerin yaşadığı buhranın nedeni de, küçücük güvenli dünyalarında hapsolmuş olanların ise aksine çok daha kendisiyle ve yaşamla barışık ve kendince mutlu oluşlarının nedeni de budur.

Kiminin kabını bir dizi doldurmaya yeter iken kimine evren bile dar gelir. Cefası da sefası da doğru orantılı…Sevgiyle…