Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu yönetim seçenekleri, DEHB için kanıtlanmış tedavi etkinliğine sahip kanıta dayalı uygulamalardır. DEHB semptomlarının yönetiminde değerlendirilen yaklaşımlar arasında FDA onaylı farmakolojik tedavi ve diğer farmasötik ajanlar, psikolojik veya davranışsal yaklaşımlar, kombine farmakolojik ve davranışsal yaklaşımlar, bilişsel eğitim, nörogeri bildirim, nörostimülasyon, fiziksel egzersiz, beslenme ve takviyeler, bütünleyici tıp, ebeveyn desteği ve okul müdahaleleri yer almaktadır. 2024'te yürütülen sistematik bir literatür incelemesi ve meta analize göre, yalnızca FDA onaylı ilaçların ve psikososyal müdahalelerin kontrol gruplarına (örneğin plasebo) kıyasla temel DEHB semptomlarını iyileştirdiği gösterilmiştir.[1]
Amerikan Pediatri Akademisi (AAP), tedavi edilen kişinin yaşına bağlı olarak farklı tedavi paradigmaları önermektedir. 4-5 yaşındakiler için AAP, orta ila şiddetli işlevsel bozukluklar devam ediyorsa metilfenidat eklenmesiyle birlikte, kanıta dayalı ebeveyn ve/veya öğretmen tarafından uygulanan davranışsal müdahaleleri birinci basamak tedavi olarak önermektedir. 6-11 yaşındakiler için, uyarıcı ilaçlar için kanıtın diğer sınıflara göre daha güçlü olmasıyla, davranış terapisiyle birlikte ilaç kullanımı önerilmektedir. 12-17 yaş ergenler için, psikososyal müdahalelerle birlikte ilaç kullanımı önerilmektedir.[2]
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun tedavisinde kullanılan bir dizi uyarıcı ve uyarıcı olmayan ilaç vardır. En sık kullanılan uyarıcı ilaçlar arasında metilfenidat (Ritalin, Concerta), deksmetilfenidat (Focalin, Focalin XR), Serdeksmetilfenidat/deksmetilfenidat (Azstarys), karışık amfetamin tuzları (Adderall, Mydayis), dekstroamfetamin (Dexedrine, ProCentra), metamfetamin (Desoxyn) ve lisdeksamfetamin (Vyvanse) bulunur. Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu için özel bir endikasyona sahip uyarıcı olmayan ilaçlar arasında atomoksetin (Strattera), viloksazin (Qelbree), guanfasin (Intuniv) ve klonidin (Kapvay) bulunur. Etiket dışı reçete edilebilecek diğer ilaçlar arasında bupropion (Wellbutrin), trisiklik antidepresanlar, SNRI'ler veya MAOI'ler bulunur. Eş zamanlı (birlikte görülen) bozuklukların varlığı, doğru tedavi ve tanıyı bulmayı çok daha karmaşık, maliyetli ve zaman alıcı hale getirebilir. Bu nedenle, eş zamanlı bozuklukların değerlendirilmesi ve aynı anda tedavi edilmesi önerilir.[3][4][5]
Kaynaklar
-
B. S. Peterson, et al. Adhd Diagnosis And Treatment In Children And Adolescents. (3 Nisan 2024). Alındığı Tarih: 4 Temmuz 2024. Alındığı Yer: Agency for Healthcare Research and Quality
doi: 10.23970/ahrqepccer267.
| Arşiv Bağlantısı
-
M. L. Wolraich, et al. (2019). Clinical Practice Guideline For The Diagnosis, Evaluation, And Treatment Of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder In Children And Adolescents. Pediatrics. doi: 10.1542/peds.2019-2528. | Arşiv Bağlantısı
-
P. M. A. Stein. (2004). Innovations In Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Pharmacotherapy: Long-Acting Stimulant And Nonstimulant Treatments. MJH Life Sciences. | Arşiv Bağlantısı
-
A. K. Christman, et al. (2004). Atomoxetine, A Novel Treatment For Attention‐Deficit—Hyperactivity Disorder. Wiley, sf: 1020-1036. doi: 10.1592/phco.24.11.1020.36146. | Arşiv Bağlantısı
-
P. Hazell. (2005). Do Adrenergically Active Drugs Have A Role In The First-Line Treatment Of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder?. Informa UK Limited, sf: 1989-1998. doi: 10.1517/14656566.6.12.1989. | Arşiv Bağlantısı
