Anarko-Primitivizm ve Anti-Natalizm'e benzer düşünce sistemleri nelerdir ?

Thoreau'nun kelimenin herhangi bir anlamıyla anti-natalist yahut anarko-primitivist olduğunu zannetmiyorum. En azından Sivil İtaatsizlik kitabından çıkarsanabilecek bir şey değil gibi geliyor. Thoreau'nun Sivil İtaatsizlik kitabı daha çok bireyci anarşizmin bir prototipi ya da klasik liberalizmin bir yansıması denebilir.

Kitabın girişinde "En iyi yöneten, en az yönetendir mottosunu benimsediğini" söylüyor, ve birgün devlete ihtiyaç kalmayacağını umduğunu da ekliyor. Fakat burada devletsizliği bir "orman kanunculuğu" olarak algılamamak gerek. Devletsiz fakat insanların birbirlerinin hak ve özgürlüklerine riayet ettiği toplumsal yapılar hep hayal edilmiş ve yakın zamanda dahi ciddi iktisatçı, felsefeci ve siyaset bilimciler tarafından teorize edilmişlerdir. Örneğin David Friedman'ın The Machinery of Freedom'ı, Michael Huemer'ın The Problem of Political Authority'si, Edward Stringham'ın Private Governance'ı, Peter Leeson'ın Anarchy Unbound'u son derece ciddi anarşist çalışmalar olmakla birlikte, modern yaşamdan vazgeçmeyi değil, onun getirilerini artırmayı amaçlayan yapıda. Thoreau'nun bunları okuma şansı olsaydı rahatlıkla benimseyeceğinden pek şüphem yok. O yüzden proto bir anarşist olsa da primitivizmle, modern yaşamın getirilerini bir yük olarak görmeyle pek alakası yok söylemlerinin. 

Dahası Thoreau'nun insanların hak ve özgürlükleri bu kadar önemsemesi (kitap boyunca bunlara vurgu yapıyor), insan yaşamını değerli bulduğunun bir kanıtı olarak sayılabilir. Eğer insan yaşamını kıymetli görüyorsa, neden anti-natalist olsun?

Misantropist, nihilist ve eko-nihilist görüşler dediklerinizle kısmen uyumlu görünüyor. Misantropizm direkt insanlığı sevmemek diye çevirebileceğimiz bir görüş. Nihilizm ahlaki/dini değerlere karşı olan, hayatın anlamlı ve objektif anlamda değerli olmadığını, insanın nihai bir önemden yoksun olduğunu söyleyen görüş. Eko-nihilist görüşleri tanımlamak o kadar kolay değil ama en azından benim anladığım kadarıyla insan kaynaklı ekolojik yok oluşun önlenemezliğine dair bir umutsuzluktan bahsediliyor gibi görülüyor bu görüşlerde. Anarko-primitivizm'de en azından modern insana karşı bir nefret var gibi görünüyor. Ancak topyekün bir misantropi de yok. Mesela bazı anarko-primitivistler ilkel insana son derece romantik bir şekilde yaklaşabiliyor. Yeni bir insanı hayata getirmeye karşı olmakla (anti-natalizm) misantropik görüşler arasındaki bağlantı da kısmi de olsa açık görünüyor. Ancak bu iki görüş arasındaki bir fark anti-natalist görüşler kişinin var olmasının genel olarak kendisi açısından kötü olduğunu (kişiye rıza göstermediği sorumluluklar yüklenmesi veya kişinin acı çekebileceği bir hayata getiriliyor olması nedeniyle) iddia ederken misantropist görüşler insanların var olmalarının bizatihi kötü olduğunu söylerler. 

Not: Önerilen bahsedilen görüşler ve önerilen kaynaklar benim görüşlerimi yansıtmamaktadır.