Karasal Bitkiler (Embryophyta)

Embriyofitler yani karasal bitkiler, yosunlar, boynuz otları ve kızılyapraklar gibi damarsız briyofitleri, hem de eğrelti otları, çiçekli bitkiler, kozalaklı bitkiler ve gingkolar gibi damarlı bitkileri kapsayan temel bir bitki grubudur. Embriyofitler, öncelikli olarak kara habitatlarında yaşadıkları için karasal bitkiler olarak tanımlanır ancak bazı istisnai durumlarda bu aileye ait kimi bitkilerin sucul habitatlara dönmüş olduğu gözlemlenir, yeşil algler gibi kimi karasal bitkiler ise esasında suculdur.^[1]

Başlıca 4 karasal bitki grubu vardır:

• Karayosunları - Yapraklı karayosunları
• Eğreltiotları - Pteridophytler
• Gimnospermler - Açık tohumlu bitkiler
• Angiospermler - Kapalı tohumlu bitkiler

Evrimsel Tarih ve Taksonomi

Karasal bitkilerin evrimsel kökenlerinin bir grup kompleks yeşil alg olduğu ve Paleozoyik Dönem'de, yaklaşık 540 milyon yıl kadar önce muhtemelen çok hücreli Charophyta'lardan evrimleşmeye başladığı düşünülmektedir.

Yerçekimine karşı büyüyen ilk bitkiler, bundan yaklaşık 433 milyon yıl önce Silüryen Dönem'de ortaya çıkmıştır. Bu küçük bitkilerin, dallanmış bir kök tarafından birbirlerine bağlı olan spor üreten organları bulunmaktaydı. Yeraltındaki kök benzeri rizoitleriyle suyu emiyor ve bitkinin ana gövdesini desteklemek için bir çıpa görevi görüyordu. Bu bitkilere ait fosillere ilk olarak İngiltere'de bulunan Shropshire'da rastlanmıştır. Kuksonya adındaki bu bitkilerin Erken Devonyen dönemine dek yeryüzünde bulunan bitkilerinin önemli bir parçası olduğu düşünülmektedir. Günümüzde sadece bu bitkilere ait sporofitler yani eşeysiz parçaları bilinmektedir. Bugün yeryüzünde bulunan eğrelti otu ve diğer ilkel bitkiler gibi, bu bitkilerin de patlayarak sporları etrafa saçan spor keseleri bulunmaktaydı.

Bitkilerin evrimini, günümüzden 251,4 milyon yıl önce gerçekleşen ve denizlerdeki türlerin %96'sını, karasal omurgalı hayvanların %70'ini, böcek türlerinin bir kısmını yok eden Permiyen-Triyas Kitlesel Yok Oluşu dahi durduramamıştır. Bu kitlesel yok oluş, bitkileri göreceli olarak az etkilemiştir. En büyük etkisi, bitkilerin organizasyonlarının değişmesi üzerinde olmuştur.

Günümüzden 200 milyon yıl öncesinde, Triyas Dönem'de ise ilk defa kapalı tohumlu bitkiler evrimleşmeye başlamıştır. Bu evrimleri günümüzden 140 milyon yıl öncesi ile 65 milyon yıl öncesi arasını kapsayan Kretase Dönem'de ve 65 milyon yıl öncesiyle 2 milyon yıl öncesine kadar süren Tersiyer Dönem'de hepten yükselile geçmiş ve çeşitlenmiştir. Erken Kretase Dönem'de, günümüzden 130 milyon yıl öncesinde, ilk defa günümüzdeki çiçeklere benzeyen yapılar fosilleşmiştir.^[2]

Embriyofitler olmasaydı, dünya üzerinde hiçbir hayvanın olmayacağını söyleyebiliriz. Kara bitkilerinin hayvanlardan daha önce ortaya çıktığı ve evrimleştiği bilinmektedir. Bitki örtüsü genişleyip çeşitlendikçe, bitkiler hayvanlara giderek daha fazla yiyecek, barınak ve içerisinde rahatlıkla büyüyüp üreyecek ve rekabet edecek ortamlar sağlamıştır.

Ekolojik Dağılım ve Habitat

Bugün yaklaşık 280,000 tanımlı embriyofit türü bulunmaktadır. Karasal bitkiler 400 milyon yıldır yeryüzünün evrimsel tarihinde önemli bir rol oynamaktadır. Embriyofitler karasal ortama fotosentezi tanıtmış, çoğalıp çeşitlendikçe atmosfere oksijen girişini arttırmışlardır. Ortaya çıkışlarından bu yana, kara bitkileri besin zincirinin en altında, temel üreticiler olagelmişlerdir. Yeryüzündeki diğer tüm canlı organizmalar fotosentetik bitkilerin ürettiği organik maddelerle beslenirler.

Davranış ve Üreme

Embriyofit ismini, genç embriyo sporfitin ana gametofitin dokuları içerisinde çok hücreli gelişiminin erken aşamalarında beslemeye yönelik yenilikçi karakteristiklerinden alırlar. Embriyofitler çok az istifa dışında enerjilerini fotosentez yoluyla, yani güneş ışığının enerjisini kullanarak besinlerini karbondioksit ve sudan sentezleyerek elde ederler. Mikroskobik düzeyde, embriyofit hücreleri yeşil alglerinkine çok benzer kalır. İki zarla çevrili selüloz ve plastidlerden oluşan bir hücre duvarı ile ökaryotiktirler. Bunlar genellikle fotosentez yapan ve yiyecekleri nişasta şeklinde depolayan kloroplast şeklini alır ve karakteristik olarak klorofil a ve b ile pigmentlenir ve bu pigmentler genellikle onlara parlak yeşil bir renk verir. Embriyofitler ayrıca hücre turgorunu koruyan ve bitkiyi sert tutan genişlemiş bir merkezi vakuole veya tonoplasta sahiptir. Bazı gametler dışında kamçı ve sentriyollerden yoksundurlar.^[3]

Etimoloji

Embriyofit etimolojik olarak Antik Yunanca'da "embriyo" anlamına gelen embryo ve "bitki" anlamına gelen phyte kelimelerinin birleşiminden oluşmaktadır.