Nedenselliğin Sonu? Dışa Katlanan Döngüsel Blok Evren Hipotezi.

KGIRIŞ

Evrenin ne zaman ve nasıl var olduğu, gelecekte evrene ne olacağı yüzyıllardır yanıt arayan sorular. Daha önceleri evrenin genişlemesinin zamanla yavaşlayacağı ve kütle çekim etkisiyle içe çökerek yeni büyük patlamaya sebep olacağı, bu döngü içinde evrenin sonsuz kere yok olup tekrar var olarak döngüsünü sürdürdüğü düşünülüyordu. Ancak yapılan araştırmalar gösterdi ki evrenin genişlemesi yavaşlamıyor ve hatta hızlanıyor. Bu yeni araştırmalar içe çökerek döngülenen evren modelinin sorgulanmasına sebep oldu. Ve bilim insanları yeni model arayışlarına girdiler. Ben de bu yazımda yeni bir model ortaya koymaya çalışacağım.

ÖZET

Ortaya atacağım evren modeli döngüsel bir blok evrendir. Akıcı bir evrende zaman sebepler--->sonuçlar şeklinde akar yani önce olaylar yaşanır sonrasında ise bu olaylar başka olayların sebebi olur. Yani sebepler sonuçları yaratır. Kurguladığımız evren modelinde ise sebepler ve sonuçlar birbirini yaratacaktır. Sebepler<===>sonuçlar şeklinde gösterilebilir. Açıklamak gerekirse farz edelim ki işten çıktınız ve eve gittiniz ve şu anda evdesiniz. Klasik sebep sonuç ilişkisinde eve gitmeyi tercih ettiğiniz için şu anda evdesiniz. Ancak kurguladığımız modelde şu anda evde olmanız eve gitmeyi tercih etmenizin de sebebi. Yani şu anda evdesiniz şu anda evde olmanız geçmişi etkileyerek eve gitmeyi tercih etmenize sebep oluyor aynı zamanda da eve gitmeyi tercih etmeniz de şu anda evde olmanızın sebebi. Sebeplerin ve sonuçların birbirini yarattığı bir sistemin sonucu budur.

Bu sebep sonuç ilişkisinde bir evren modeli yaratmak için karadelikleri kullanacağım. Bu karadelikler zaman makinesi gibi çalışarak evrenin genişlemesini ve daralmasını sağlayacak. Çünkü kurgusal evrenimizde zaman iki yönlü akıyor. Unutmayın bu sebeplerin ve sonuçların birbirini yaratabildiği bir evren.

HIPOTEZ

Fizikçi David Lewis Anderson‘a göre, zaman makinesi için kavramsal bir tasarım 1974’te meslektaşı Frank Tipler tarafından yayımlandı. “Tipler Silindiri” olarak adlandırılan bu tasarım, sürekli ekseni etrafında dönen devasa büyüklükte ve uzunlukta bir silindir kullanıyordu. Dönüş, frame-dragging (referans sisteminin sürüklenmesi) etkisi ve geçmişe ışık altı zaman yolculuğuna imkan verecek kapalı zaman-benzeri eğrilerden oluşan alanlar yaratıyordu.^[1]

Kurgusal evrenimizin dışında evrenin bütün kütlesinden oluşan çember şeklinde devasa bir karadelik tipler silindirini oluşturuyor ve kendi içine doğru dönerek bir zaman makinesi oluşturuyor ve evrenimizi geçmişe doğru sıkarak daraltıyor. Içe doğru kapanıp küçülürken kalınlığı ve kendine uyguladığı kütle çekim kuvveti sürekli arttığı için içe doğru kapanma hızı sürekli artırıyor.

Şimdi zaman algısı farklı bir varlık olarak evrenin dışına çıkalım. Evrenin dışındayız. Önümüzde devasa bir karadelik var. Çember şeklinde sürekli daralıyor. Bu evrenin sonuna bakmak istiyoruz. Ve bu çemberin ortasındaki boşluğun kapandığını ve bir anda yok olduğunu görüyoruz. Çünkü o artık bir toplar silindiri değil geçmişe doğru yolculuk edemez yok edecek kadar daralttığı uzay-zaman boyununun içine dönmek zorunda, aşırı daralan uzay-zaman boyutuna böyle bir kütlenin bir anda geçişi bu devasa karadeliği kararsız hale getirip patlamasına yol açıyor. Ve büyük patlamaya yol açıyor.

Şimdi içinde yaşadığımız evrene ve uzay zamana geri dönelim. Evren genişliyor ve kendi içinde sürekli yeni karadelikler oluşturuyor. Bu karadelikler Eddington sınırı sebebiyle belirli kütlelere kadar ulaşabiliyorlar. Evrenin sonlarına doğru artık evren karadeliklerden ibaret. Ve bu karadelikler birbirlerine yaklaşarak devasa bir çember oluşturuyorlar. Bu çember öylesine yoğun bir kütle çekime sahip ki uzay-zamani bükerek geçmişi etkiliyor ve evrendeki bütün karadeliklerin kendisini oluşturacağı bir rotada yol almasına sebep oluyor. Unutmayın bu bir blok evren ve bu evrende sebepler ve sonuçlar birbirini yaratıyor. Evrenin sonundaki uygun bir şekle sahip çok güçlü bir yapı geçmişi etkileyerek kendisinin varlığına sebep olabilir. Bu devasa yapı kendi içine doğru döndüğü için havking radyasyonu yayamıyor. Ve evrenin tüm kütlesine sahip olup gereken enerjiyi sağladıktan sonra uzay zamanı büküp bir zaman makinesine dönüşerek zamanda geçmişe doğru ilerlemeye başlıyor. Kendi zamanında ileri doğru giderken bizim evrenimizi geçmişe doğru sıkıyor ve evrenin geçmişe doğru daralmasına sebep oluyor. Biz ise uzay zamanın diğer yüzünde durduğumuz için evrenin hızlanarak genişlediğine şahit oluyoruz.

TARTIŞMA

Bu evren modeli doğrulanması veya yanlışlanması nazaran daha kolay olduğu için, kısa süre içerisinde dogrulanacak veya yanlışlanacaktir. Doğrulamak için eşit uzaklıktaki ikiden fazla karadeligin birbirleriyle etkileşimlerini bir çember oluşturup oluşturmayacaklarını simüle edip gözlemlemek ve eğer oluştururlarsa daralma hızlarına bakıp evrenin genişleme hızıyla karşılaştırmak yeterli olacaktır.

Buna rağmen evrenin sonunda bu yapının kendi kendini oluşturma süreci hala bir sorun, ve açıklanması için yeni fizik kurallarına ihtiyacımız olabilir.

Tüm bunlarla beraber evrenin başlangıcında olması gereken evrendeki maddeyle aynı miktarda olması gereken anti maddeye ne olduğu sorusuna, evrenin baslagincinda ve sonunda ne olduğu sorusuna, evrenin dışında ne olduğu sorusuna ve birden fazla zaman boyutu olup olmadığı , evrenin neden hızlanarak genişlediği sorullarına yanıt verebilir.