Ebedi Barış Üstüne Felsefi bir Deneme

Dünya üzerinde ebedi bir barış , savaşsız bir dünya mümkün mü ? Kant " Ebedi Barış Üstüne Felsefi Bir Deneme " eserinde bu soru üzerinde durmuştur . Kant'a göre ebedi bir barış mümkündür ama , sürekli bir barış için 6 ön şart , 3 nihai şart ve ebedi barışın garantisi başlığını taşıyan 2 uzun ek ileri sürer .

6 ÖN ŞART

1- İçinde gizlenmiş yeni bir savaş nedeni bulunan hiç bir anlaşma bir barış anlaşması sayılamaz .

2- İster küçük ister büyük olsun hiç bir bağımsız devlet başka bir devletin egemenliği altına asla geçmemelidir.

3- Sürekli ordular zamanla bütünüyle ortadan kalkmalıdır.

4- devlet dışı çıkarların gözetmek için borçlanmaya girişilmemelidir.

5- Hiç bir devlet , diğer bir devletin anayasasına veya hükümetine zor kullanarak karışmamalıdır.

6- Hiç bir devlet, savaşta ileride diğer barış yapılacağı zaman , devletlerin birbirilerine karşılıklı güven duymalarını imkansız kılacak yollara başvurmamalıdır .

Kant 2. , 3. ve 4. maddeleri " geniş yasalar " \ 1. , 5. ve 6. maddeleri de " sert ( katı ) yasalar " olarak tanımlar.

Kant savaşı bir kanunsuzluk hali olarak tanımlar , hukukun olmadığı bir durumda hakkını kuvvet kullanarak elde edilen bir araç olarak görüyor . Kant bireyi bir " şey " veya " araç " olarak görmez bireyin kendisi bir amaçtır . Kantın ahlak merkezinde yer eden bu görüş savaş durumunda yok sayılır , savaş bireyi bir araç olarak görür , ahlakın kendisi savaşı yok sayar .

3 NİHAİ ŞART

1- Her devletin sivil anayasasının Cumhuriyetçi olması gerekir . ( Kant'a göre barışa götürebilecek tek anayasa cumhuriyetçi anayasadır , günümüzdeki Liberal Demokrasiye denk gelir . Böyle bir durumda halkın yönetimde etkin olmasından dolayı halk savaşın olmalı mı yoksa olmamalı mı kendisi karar verir , sonuçlarına da kendisi katlanır . )

2- Devletler hukukunun özgür devletlerden kurulu bir federasyona dayanmalıdır .

3- Dünya vatandaşlığı hukukunun evrensel misafirlik koşulları ile sınırlandırılmalıdır .

Kant Devletlerin filozoflardan da yararlanması gerektiğini de belirtir . " Savaş için silahlanmış devletler , sürekli barışı mümkün kılacak koşulları hakkında filozofların genel kurallarını göz önünde tutmalıdırlar " Kant'ın burada demek istediği devletleri filozoflar yönetmeli değil , filozofların yönetimde devletler için önemli olduklarıdır . Kant ahlak ve siyaseti birbiriyle ilişkili görür ve siyasetin ahlak karşısında diz çökmesini savunur .