Bazı ''Bilim İnsanları'', İklimbilim ve Küresel Isınma Üzerinde Şüphe Oluşturmak İçin Para Alıyor!

Bazı bilim insanları, iklim bilimi üzerinde şüphe oluşturmak amacıyla yazılan 10 sayfalık bir tez için 15.000 dolar ve bir parça görüş için 6.000 dolar alıyorlar!

Greenpeace, gaz ve petrol şirketlerinin danışmanlarıymış gibi yapıp ABD'deki en üst üniversitelerden bazılarını ziyaret ettiği zaman, iki profesörü, bir miktar ücret karşılığında, artan CO2 seviyelerinin ve fosil yakıt kullanımının faydaları üzerine rapor yazmayı teklif ederken yakaladı.

Akademisyenler, gizli Greenpeace temsilcileri ile görüştükleri sırada, içeriğin muhtemelen hakem denetim işlemi üzerinden geçmeyeceğini, bu yüzden eleştirmenleri kendilerinin seçmelerini gerektiğini ifade ederken, 'araştırmaları' için şirketin teklif ettiği parayı gizlemenin yollarını bulacaklarını mutlulukla söylüyorlardı.

Bunun kadar nahoş bir şey ise, Devlet Bakanı John Kerry'nin, Paris'teki BM iklim görüşmeleri sırasında bulgunun etkisini önemsememesiydi. Basına şöyle konuşmuştu: "Bir profesör veya bir bilim insanı, uzun yıllar boyunca binlerce bilim insanının değerlendirmiş olduğu ve gezegendeki bilim insanlarının yüzde 97'si tarafından değerlendirilen bir şeyi inkâr etmeyecektir."

Bunu söylemek mükemmel derecede akıllıca bir şey olabilir, fakat gerçek şu ki, Amerikalıların yüzde 30'u hâlâ iklim değişikliğinin gerçek olduğuna ikna olmuş değil ve fosil yakıt şirketlerinden para alan veya almayan 'kuşkucu' akademisyenler tarafından yayınlanan araştırmalar ‘kabul edilebilir bir şüphe’ olarak düşünülüyor.

Kendilerini, Orta Doğu'da bulunan bir petrol ve gaz şirketi ile Endonezyalı bir kömür şirketinden gelen danışmanlar olarak tanıtan Greenpeace yetkilileri, önde gelen ABD üniversitelerindeki profesörlerle temasa geçtiler ve fosil yakıt kullanmak ile atmosferdeki yüksek karbondioksit seviyelerinin faydalarını özetleyen bir rapor sipariş verip veremeyeceklerini sordular.

İki akademisyen mutlulukla teklifin üzerine ‘atladılar’: tanınmış iklim şüphecisi, Princeton Üniversitesinden fizik profesörü William Happer ve eskiden Pennsylvania State Üniversitesinde çalışmış emekli bir sosyolog olan Frank Clemente. The Guardian gazetesinin bildirdiği üzere Happer, bir fosil yakıt temsilcisi olduğunu düşündüğü kişiye gönderdiği bir epostada şöyle demişti: 

"Makaleyi hakem denetimli bir dergiye gönderebilirim fakat bu, yayınlanmayı büyük ölçüde geciktirir ve hakemler ile dergi editörüne cevap olarak çok büyük değişiklikler gerektirebilir ve bu yüzden makale CO2'nin bir kirletici değil de bir fayda olduğu görüşünü artık benim ve muhtemelen müşterinizin isteyeceği kadar güçlü şekilde desteklemeyecektir.”

Bunun yerine, raporunu ‘el ile’ seçilmiş eleştirmenlere verebileceğini teklif etti. 

İşgüzarlar, işlemin bir hakem denetimi için yeterli olmadığı gerekçesiyle karşı çıkabilirler. Bence bunu bir hakem denetimi olarak adlandırmak yerindedir.

Diğer taraftan Clemente, Endonezyalı bir kömür şirketinin temsilcisi olduğunu düşündüğü kişiye, eğer dünyadaki erken ölümlerin artan oranını kömür kullanımına bağlayan araştırmaya itiraz eden bir rapor yazacaksa, sekiz ila on sayfa aralığında olan bir tez için yaklaşık 15,000, bir gazeteye vereceği bir fikir yazısı içinse yaklaşık 6,000 dolara ihtiyaç duyacağını söyledi. 

The Guardian'ın bildirdiğine göre Clemente'in, kendisinden Penn State Üniversitesinde memuriyet unvanını muhafaza eden bir profesör olarak alıntı yapılmasına (kendisi şu an emekli olmuş ve kurumda çalışmıyor olsa bile) itirazı olmazken, aynı zamanda kendisini "bağımsız bir bilim insanı" ve herhangi bir üniversiteye borçlu olmayan kişi olarak tanıtıyor. Fon kaynağını açıklamak için hiçbir yükümlülük altında olmadığını söylüyor. Greenpeace İngiltere'nin yöneticisi John Sauven, basına şöyle konuştu: 

Yaptığımız araştırma, saygın üniversitelerdeki profesörlerin, iklim değişikliği hakkında şüphe eken raporlar yazmaları için yabancı fosil yakıt şirketleri tarafından desteklenebileceğini ve sonra bu desteğin sır olarak saklanacağını ortaya çıkarıyor. Yıllardan beridir iklim değişikliği üzerinde kamu şüphesi oluşturmuş bilimsel raporun kaç tanesi, gerçekte, petrol, kömür ve gaz şirketleri tarafından desteklendi? Bu teftiş bunu nasıl yaptıklarını gösteriyor, şimdi bunu ne zaman ve nerede yapmış olduklarını bilmemiz gerekiyor.

Daha önce bahsettiğimiz gibi bu akademisyenlerin, çıkar için bazı şirketlerin ceplerinde olduklarına dair kanıt bulmak şok edici. Üstelik çoğu bilim insanının, (muhtemelen epey tamir edilemeyecek derecede) çevreye zarar verdikleri konusunda hemfikir oldukları şirketler bunlar. Fakat aynı zamanda şaşırtıcı değil. Sadece, bu tür yöntemleri gelecekte ortadan kaldırmak için, çocuklarımızın gerçek bilimde yeterli miktarda eğitildiğinden emin olmak zorundayız.