Canlıların iki amacından birine ters düşen intihar gibi eylemler insanlar için seçilime uğrayarak yok olabilir mi?

Evrimsel açıdan baktığımızda, canlıların en büyük derdi hayatta kalmak ve çoğalmak. Ama intihar, tam tersi bir şey. Bu durum, intiharın evrimsel süreçte nasıl bir yeri olduğunu merak etmemize neden oluyor, değil mi?

Evrim Ne Der?

• Doğal Seçilim: Evrim, güçlü olanın hayatta kalması üzerine kurulu. İntihar edenler çoğalamadığı için, intihar eğilimi genetik olarak yayılmıyor. Yani, "intihar geni" diye bir şey yok.
• Genetik İşin İçinde mi? Bazı psikolojik rahatsızlıklar, intihar riskini artırabilir. Bu rahatsızlıkların genetik bir temeli olabilir ama doğrudan "intihar geni" demek biraz abartı olur.
• Çevre Faktörleri: İntihar, sadece genlerle ilgili değil. Sosyal destek eksikliği, zorlu yaşam koşulları gibi çevresel faktörler de önemli.

İşler O Kadar Kolay Değil

• İnsan Davranışları Çok Karmaşık: İntihar, sadece genetik veya çevresel faktörlerle açıklanamayacak kadar karmaşık bir durum. İnsanlar bazen acıdan kurtulmak ya da içinde bulundukları zor durumdan kaçmak için intihar edebiliyor.
• Evrimsel Etkiler Net Değil: İntiharın evrimsel süreçteki etkileri tam olarak anlaşılamıyor. Çünkü insan davranışları çok çeşitli ve tahmin edilemez.

Sonuç Olarak

İntihar, evrimsel açıdan bakıldığında çelişkili bir durum. Doğal seçilim, intihar eğilimini olumsuz etkiliyor. Ama işin içinde genetik faktörler, çevresel etkenler ve insan davranışlarının karmaşıklığı var. Bu yüzden, intiharın evrimsel açıdan tamamen ortadan kalkıp kalkmayacağını kesin olarak bilemiyoruz. İnsan hayatı, tahmin edemeyeceğimiz kadar karmaşık!^[1]