Sürekli ivmelenen evrimsel gelişimimiz, kendi elimiz ile noktalanmazsa beş milyar yıl sonrası türümüz hangi eşikte olur?

Aşağıdaki resimde 55-58 milyon yıl önce yaşadığı düşünülen ve primatların ortak atalarından biri olduğu kabul edilen Plesiadapis'in resmi mevcut ve neresinden bakarsak bakalım bizim türümüze ve hatta bilinen hiç bir homo türüne benzemiyor.

55 milyon yıl gibi bir sürede evrimin türleri nereden nereye getirebildiğini görebiliyoruz. Sorunuzda "5 milyar yıl" gibi bir süreden bahsediyorsunuz, bu gerçekten devasa bir süre ve kesin olan bir şey var ki bu kadar zaman süresinde canlılık var olsa bile türümüzün bambaşka bir tür veya türlere evrileceği kesindir. Sorunuzda takıldığım diğer bir nokta " sürekli ivmelenen evrimsel gelişimimiz, kendi elimiz ile noktalanmazsa" kısmı oldu. Problemli görünen birinci kısım "sürekli ivmelenen" evrim biz ve diğer canlılar için sürekli ivmelenmek zorunda değildir. Bir canlının ana hatları ile çevresel şartları değişmiyorsa milyonlarca yıl aynı şekilde kalabilir.

Resmini görmüş olduğunuz nal yengeci 450 milyon yıldır pek fazla değişmeden hayatta kalmayı başarabilen canlılardan bir tanesidir. Evrimi tetikleyen koşullar sınırlanırsa süreç yavaşlayabilir veya tersi durumda bir kaç yüzyılda bile bir tür çok farklı bir türe dönüşebilir. İkinci problemli kısım "kendi elimiz ile sonlandırılmazsa". Öncelikle neden sonlandırmak isteyelim ki? Değişen şartlara daha iyi uyum sağlayacaksak, örneğin; beslenme koşullarımız ve diğer şartlar değiştiğinden 20 yaş dişlerimiz yeni nesillerde pek çıkmıyor, çıksa bile pek çok kişide probleme neden oluyor. Çıksın diye genetik müdahalede bulunmanın, zorlamanın veya durdurmaya çalışmanın ne anlamı olabilir.

5 milyar yıl sonrası için, türümüz veya diğer canlıların ne gibi bir türe evrileceğini simüle edemeyiz. Nedeni ise gelecekte evrimi tetikleyen şartların ne şekilde yön alacağını bilmememizdir. Eğer bilebilseydik belki bazı öngörülerde bulunabilirdik. Örneğin; önümüzdeki 500 yıl gibi bir sürede atmosferdeki oksijen oranının kademeli olarak azalacağını bilseydik, solunum yapan canlıların daha büyük, daha işlevsel akciğerleri olabileceğini veya vücut hacimlerinde azalma veya oksijeni daha az harcayacak şekilde hantallaşabileceğini öngörebilirdik. ^[1]