Bir keresinde dışarıda muhabbet ettiğim bir kadın bana ilginç ama insanın ruh halini inandığı duruma göre rahatlıkla şekillendirebileceğini kanıtlar nitelikte bir şey anlattı. Türkiye'nin hangi bölgesinden olduğunu hatırlamıyorum ancak, şehit olarak kaybettikleri yakınlarını ağlamak yerine ölümünü kutlayarak son yolculuklarına uğurladıklarından bahsetti. Bu durum alışagelmişin dışında olduğu için başta anlam verememiştim. Ancak, şehit ailesinin mutluluğunun sebebinin tahmin edilebileceği üzere ''şehidin gideceği yer'' olduğunu söyledi. Yani şehit olan kişi adına mutlu olup bir nevi ölümü kutluyorlardı.
30 gün
90 gün
1 yıl
