Yarasa Avlayıp Yiyebilen Örümcekler Antarktika Hariç Tüm Kıtalarda Yaşıyor!

Yapılan son araştırmalar, yarasaları avlayabilen örümceklerin Antarktika hariç her kıtada bulunduğunu ortaya koyuyor. Bu canlıların genel bir taksonomik grubu yok, çünkü henüz hangi örümceklerin yarasalarla beslendiğini bilmiyoruz; üstelik yarasalarla beslenenlerin de tek besin kaynakları yarasalar değil. Ancak genellikle şahinler, yılanlar ve baykuşlar gibi omurgalı avcıların avı olan omurgasızlar olan örümceklerin bazılarının, bu güçlü, omurgalı avcılarını avlayabiliyor olması, oldukça şaşırtıcı.

Araştırmacılar bunun çok daha nadir olduğunu düşünüyorlardı; ancak görünen o ki yarasalar, örümceklerin akşam yemeğinde sanılandan daha sık bulunabiliyor. 100 yılı aşkın bir zamanı kapsayan raporların detaylı analizi, yarasa ve örümcek uzmanlarıyla yapılan uzun uzadıya araştırmalar ve özenli çalışmalar sonucunda Dünya'nın dört bir yanından, yarasaların örümceklerin avı olduğu 50 farklı vaka tespit edildi.

Bu saldırıların %90'ı ekvator ve çevresinde gerçekleşti. Bunların da %40'ı neotropik bölgeler olarak bilinen Güney Amerika ve Kuzey Amerika'daki tropikal bölgelerde oldu. Daha da şaşırtıcı olanı, bu vakaların hepsi ağ ören örümcekler tarafından gerçekleştirilmedi. Saldırıların %12'si avcı örümcek ve tarantula gibi ağ kurmayan avcılar tarafından gerçekleştirildi. Vakalardan birinde, balıkçı bir örümceğin yavru bir yarasayı yemeye çalıştığı tespit edildi; ancak fotoğrafçılar tarafından korkutulan örümcek kaçtı.

Buna rağmen araştırmacılar yarasa avlayan örümceklerin halen çok nadir olduğunu belirtiyorlar. Bunun en temel sebebi, yarasa gibi başarılı bir uçucunun ekolokasyon yeteneği sayesinde örümcek ağlarını tespit edebiliyor olması. Üstelik, bunu yapamasa bile, yüksek hızda, büyük bir yarasanın girdiği ağların bu kuvvete kopmadan dayanabilmesi çok nadir olan bir olay. Zaten vakaların çoğunda ufak veya yavru yarasaların av olması da bunu açıklıyor. Kimi vakada da, yarasalar üzerlerine yapışan ağdan kurtulmaya çalışırken yorgunluktan veya susuzluktan ölüyorlar. 

Dolayısıyla doğada, hiç beklemediğiniz avcılar, hiç beklemediğiniz avlar peşinde olabilirler. Bu durum, bunu bir kere daha gösteriyor.