Toksik Maskülen Erkekler Cinsel Rızayı Umursamıyor!

Konu seks olduğunda hayır, hayır demektir. Peki bir kadın cinsel bir teklife direkt olarak "hayır" demekten daha pasif bir yanıt verdiğinde ne olur? Binghamton Üniversitesi'nde yapılan yeni bir araştırmaya göre, erkeklerin bu tür tepkileri yorumlama biçimleri farklılık gösteriyor ve genellikle toksik maskülenite sergileyen erkekler, eylemlerinin rızaya dayalı olup olmadığına bakmaksızın harekete geçme eğiliminde oluyor.^[1] Burada, rızaya dayalı olmayan cinsel ilişkinin tecavüz kapsamına girdiğini belirtmek gerekiyor.

Binghamton psikoloji profesörü Richard Mattson ve yüksek lisans öğrencisi Michael Shaw'un da aralarında bulunduğu bir araştırma ekibi, 18-25 yaş arasındaki erkeklerden, bir kadının cinsel ilişki talebine pasif bir şekilde karşılık verdiği, yani kadının fiziksel yakınlık düzeyini artırmak için rıza gösterdiğini belirten herhangi bir açık sözlü veya davranışsal tepki vermediği varsayımsal cinsel ilişki tekliflerine yanıt vermelerini istedi.

Ekip daha sonra her bir erkeğin durumu ne kadar rızaya dayalı olarak algıladığını ve muhtemelen nasıl davranacağını araştırdı. Mattson, şöyle anlatıyor:

Cinsel ilişki teklifine pasif bir yanıt vermek, rızanın normatif bir göstergesidir; ancak sıkıntıyı veya korkuyu da yansıtabilir. (Bunun sebebi, cinsel ilişkinin bir görev olarak kadına yüklendiği toplumlarda "hayır" demenin kadın için daha zor olmasıdır.) Erkeklerin bir ilişki sırasında bu ikisi arasında ayrım yapıp yapamadıklarını araştırmak önemliydi.

Araştırmacılar, erkeklerin pasif tepkilere yönelik algılarında farklılıklar olduğunu ve algılanan rıza düzeyinin cinsel davranışı sürdürme veya ilerletme olasılığının artmasıyla güçlü bir şekilde ilişkili olduğunu tespit etti. Mattson, şöyle anlatıyor:

En büyük çıkarım, erkeklerin cinsel hamleleri ilerletme konusunda kadının belirsiz yanıtını yorumlama biçimlerinin farklılık gösterdiği ve bunun verdikleri cinsel kararları etkilediğidir. Ancak toksik maskülen özellikleri yüksek olanlar gibi belirli erkek tipleri, verilen örnekleri daha rızaya dayalı olarak görme eğilimindeydi, dahası rıza olup olmadığını düşünmeden cinsel yakınlık seviyesini artıracaklarını belirttiler.

Araştırmacılar, saldırgan maskülenitenin toksik masküleniteden ayrılan bir noktası olduğunu da belirtiyor. Saldırgan maskülenite, cinsel istismarla ilişkili bulunan eril tutumların ve kişilik özelliklerinin patolojik bir profilidir. Shaw, şöyle aktarıyor:

Genel olarak saldırgan maskülenite; kadınlar üzerinde cinsel hakimiyet kurma ihtiyacı duyan, kadınlara yönelik şiddete ve saldırgan tutumlara meyilli olan, cinsel saldırıda bulunan ve bunun bahaneleri olan tecavüz mitlerini kabul eden bireyleri ifade eder.

Yüksek düzeyde saldırgan masküleniteye sahip kişiler, romantik ilişkilerinde başkalarına güven duymakta zorlanır ve kendi güvenlikleri için agresif ve "erkeksi" davranışlara öncelik verirler. Bu tür kişilerde psikopati, narsisizm, duygusuz veya acımasız davranışlar sürekli görülür. Sonuç olarak, saldırgan masküleniteye sahip kişilerin cinsel saldırıda bulunma riski yüksek olduğu söylenebilir. Mattson, şöyle diyor:

Gerginlik veya alkol kullanımından kaynaklanabilen pasif tepkiler, rıza tahminlerinde daha geleneksel (tamamen "hayır" demek veya dememek üzerinden ilerleyen) sonuçlar doğursa da erkekler her iki durumda da cinsel yakınlık düzeyini artırmaktan tamamıyla

Ayrıca ulaşılan daha yüksek yakınlık seviyeleri ve ortak alkol tüketimi, daha geleneksel bakış açısına sahip rıza tahminleriyle, yani "hayır" denmemesinin rıza gösterildiği anlamına geldiği fikriyle ilişkilendirilmiştir. Bu da duruma göre pasif yanıta yönelik yorumun değişebileceğini gösterebilir.

Mattson, rıza algılarının mevcut koşullarla, örneğin karşıdaki kişinin söyledikleriyle daha az, kararı veren erkeğin nasıl biri olduğuyla ise çok fazla ilişkisi olduğunu söylüyor.

Toksik maskülenitesi yüksek olanlar veya kişisel olmayan cinselliği (yani karşıdaki kişinin kişilik özelliklerinin veya bu kişiyle olan bağın göz ardı edildiği cinsellik türünü) tercih edenler, durumdan bağımsız olarak eylemleri daha rızaya dayalı algılama eğilimindeydiler. Dahası toksik maskülenite, durumu rızaya dayalı olarak algılayıp algılamamalarından bağımsız olarak erkeklerin kararlarının ne yönde olacağını tahmin etmede oldukça etkiliydi. Mattson, şöyle devam ediyor:

Birlikte değerlendirildiğinde, cinsel bir konuda kadının pasif yanıtı, farklı erkekler tarafından ve farklı durumlarda rıza açısından çok farklı yorumlanabilir. Bu algılar, erkeklerin cinsel anlamdaki karar verme süreçlerini etkilediği için önemlidir. Ancak bulgularımız çoğu durumda erkeklerin bilerek sınırı aştıkları fikrini desteklemektedir.

Mattson ayrıca geleneksel masküleniteyi toksik masküleniteden ayırmanın önemli olduğunu belirtiyor:

İlki, duygusal dayanıklılık gibi özellikler ve erkeklerin alması beklenen "korumacılık" gibi bazı rolleri içerirken ikincisi psikopatik eğilimler, kadın düşmanlığı, daha zayıf veya daha savunmasız bireyler üzerinde hakimiyet kurarak erkeklik iddiasını doğrulama ihtiyacını içeren dar bir özellik kümesidir.

Erkeklerin çıkarına bulunan ve erkeği kadından üstün kabul eden toplumsal hiyerarşi, başkalarının iyiliğini düşünmemek ve "gerçek bir erkek" olduğunu gösterme ihtiyacı; toksik masküleniteyi cinsel saldırı dahil her türlü saldırganlıkla ilişkili kılan özelliklerdir.

Araştırmacılar, bu alanda daha fazla çalışma yapmaya devam ediyorlar. Shaw, cinsel kararlar vermeye yönelik teorik modellerini deneysel olarak test etmek için beyin uyarımı ve görüntüleme yaklaşımlarını kullanan araştırmalar yürütüyor.