yıldızlar, güneş sistemi’nde yer alan gezegenlere (jüpiter, mars, venüs vs.) nazaran bize çok uzaktır. dolayısıyla yıldızlardan dünya’ya ulaşabilen ışınlar, tek bir demet halinde geliyor gibi görünür ve bu demet de dünya’nın atmosferinde yol alırken çok farklı sıcaklık katmanlarından geçerek her katmanda çeşitli yönlere saçılır.
bu saçılma miktarı çok fazla olduğunda, yıldızın ışığı yeryüzüne erişemeyecek derecede kaybolabilir ve böyle durumlarda yıldızlar da gözümüze sönmüş gibi görünür. ancak yıldızın ışığı fazla saçılmadan yeryüzüne ulaşabildiğinde, bizler de yıldızları parıldarken görürüz. bu süreç, saniyeler içerisinde o kadar seri şekilde yinelenir ve yıldızlardan gelen ışınlar, o kadar çok kez saçılıp toplanır ki; yeryüzünden bakan bizler de yıldızları yanıp sönüyormuş gibi görürüz. halbuki aynı yıldızlara atmosferin dışında, uzaydan bakıyor olsaydık onların da tıpkı yakınımızdaki gezegenler gibi sabit şekilde ışık saçtıklarını görüyor olacaktık.
ancak güneş sistemi’nde yer alan gezegenlerde durum böyle olmaz. örneğin gece jüpiter’e baktığınızda yanıp söndüğünü değil, sabit bir ışık huzmesi olarak ve yuvarlak şekilde net durduğunu görürsünüz. bunun sebebi de yine yukarıda kısaca açıkladığım şeyler aslında. güneş sistemi’nde yer alan gezegenler bu şekilde görünür çünkü; gezegenlerden dünya’ya ulaşan ışınlar, daha fazladır. dünya atmosferine giren bu ışınlar da tıpkı yıldızlardan gelenler gibi sıcaklık katmanlarında saçılırlar ancak, bunlar miktarca fazla olduklarından; bu saçılmalar birbirini dengeler ve yakındaki gezegenler, insan gözüne yanıp sönüyormuş gibi görünmezler.
Kaynaklar
- Ekşi Şeyler. Yıldız Ve Gezegenleri Çıplak Gözle Nasıl Ayırt Edebiliriz?. Alındığı Yer: Ekşi Şeyler | Arşiv Bağlantısı
