Neden tek bir atadan geliyoruz ? Bu kadar süre boyunca neden yeni yaşam formları ortaya çıkmadı ?

Şu anda Dünyadaki tüm canlıların tek bir ortak atası olduğu biliniyor. Bu canlıya Son evrensel ortak ata (SEOA/LUCA) deniyor.

Ancak canlılık ilk başlarken, birden fazla atadan torun türler evrimleşmiş olamaz mıydı? Yani aslında "Evrim Ağacı" dediğimiz, tüm türleri bünyesinde barındıran ve birbirine bağlayan devasa filogenetik ağaç, aslında birden fazla ağaç olamaz mı?

Aslında olabilir. Hatta muhtemelen canlılık cansızlıktan ilk defa evrimleşirken, tek bir canlı değil, milyonlarca, hatta belki milyarlarca potansiyel "SEOA"lar bulunmaktaydı. Ancak günümüzdeki incelemeler gösteriyor ki, canlılar birden fazla ortak atadan değil, tek bir ortak atadan köken alıyorlar. Bu durumda yapabileceğimiz en önemli çıkarım, bu potansiyel diğer ortak ataların, bizim SEOA'mıza ve onun soy hattından gelenlere yenik düşmesi.

Bu, tek bir bireyin bir diğerine yenik düşmesi şeklinde olmak zorunda bile değil! Belki de on milyonlarca yıl boyunca birden fazla soy hattında canlılık, birbirinden bağımsız olarak evrimleşti ve çeşitlendi. Ancak bu süreçte oluşan "Evrim Ağaçları"ndan birisi, bir bütün olarak diğerine (veya diğerlerine) baskın geldi ve onların soyunun tükenmesine neden oldu. Bu sayede o diğer potansiyel soy hatlarından hiçbir tür günümüze kadar gelmeyi başaramamışken, gezegenimiz üzerinde tek bir Evrim Ağacı hayatta kaldı ve günümüze dek korundu.

Elimizde ayrı bir soy hattından geldiğine dair şüphe uyandıran tek bir canlı türü, veri veya kanıt bulunmuyor. Dahası, canlılığın birden fazla kökenden başlamamış olması için hiçbir gerekçe bulunmuyor. Her geçen gün artan sayıda bulgu, gereken şartlar bir kez sağlandıktan sonra canlılığın cansızlıktan çok hızlı bir şekilde, yani sadece birkaç on veya birkaç yüz milyon yılda evrimleşebileceğini gösteriyor. Dolayısıyla canlılık da birden fazla noktada başlamış; ancak sonradan tek bir köken ayakta kalmış ve günümüze kadar ulaşmış olabilir. Bu mantıklı, zira farklı kökenlere ait canlılardan birisinin diğeri üzerinde kurduğu en ufak avantajlar bile, başabaş bir var oluş mücadelesinin sürdüğü ilkin canlılık koşullarında diğer soy hatlarını hızla silip atmış olabilir.

İşte o günümüze kadar geldiğini bildiğimiz tek Evrim Ağacı, bildiğimiz ve bileceğimiz bütün türleri bünyesinde barındırıyor ve birbirleriyle akrabalık ilişkisi kuruyor.

Evrim teorisine baktigimizda hersey tesaduflere ve bu tesadufler karsisinda ortaya cikan yasam formlarinin dogal seleksiyonuna bagli olarak devam edip edemiyecegine gore degisir. Ama sonucta elegin en sonundada en basindada temel aynidir. Nukleik asitlerin kombinasyonundan baska birsey degildir. Buna dayanarak hayatin baslangici evrensel bir kimyanin sonucu oldugunu dusunebiliriz. Hatta bunu evrenin diger yerlerindede tahmin edilebilir yasam formlari oldugunuda dusunulebilir belkide bir birine cok benzeyen yasam formlari oldugunuda dusunebiliriz. Normal sartlar altinda kimyasal tepkimelerin her zaman ayni sonucu verecegini dusunebiliriz. Yasamda evrensel bir kimyadir ayni sartlar altinda evrenin baska kosesinde gecen zamana gore belkide dunyadaki yasam formlariyla cok benzerlik gosterecektir. Zaman meselesinden cok sartlarin degismesine bagli olan bir konudur. Oksijen miktari milyon yil oncesine ulasirsa devleri gormeye baslariz. Eger dahada azalirsa daha kucuk ve yavas forlar hayatta kalabilir. Ama sonuc olarak tepkimeye girenler ayni ise sonucta ayni olacaktir.