Diğer canlılar yaptıkları şeylerin nedeninin türlerini devam ettirmek olduğunun farkında değil gibi gözüküyor. Sadece acıktıklarında yemek yiyorlar uykuları geldiğinde uyuyorlar. Ama zaten hayatta olma kavramı çoğu canlı için yok gibi. Çoğu kişi ceylan neden aslandan kaçıyor diye düşünmüyor. Kulağa biraz saçma gelse de ceylan muhtemelen aslandan ölüm korkusundan değil de canının yanmaması için kaçıyor. Çoğu insan artık gün içinde, ne yiyeceğim? Ya da uyurken güvende olacak mıyım? Diye düşünmüyor. Herhangi birine amacın ne?diye sorduğumuzda, olabildiğince uzun yaşamak diyeceğini düşünmüyorum. Hem insan erkekleri kediler gibi mart ayı geldiğinde gördükleri ilk dişinin üstüne atlamıyor. Bizi diğer canlılardan ayıran önemli bir özelliğin de vücüdumuzun söylediklerine karşı gelebiliyor olmamız olduğunu düşünüyorum. Zaten hayatta kalmak artık bir dert olmadığı için başka şeylere odaklanabiliyoruz. Dediğin gibi, vücudumuz ihtiyacı olan şeylere odaklanıyor ve bu şeyleri elde etmek için de bunu her elde ettiğinde bize zevk yaşatıyor. Ama insanlar olarak bizi diğer canlılardan ayıran şey de vücudumuza itaat etmiyor olmamız diye düşünüyorum. Yoksa herkes kazandığı tüm parayı keyif verici maddelere harcardı değil mi? Ama insanlar artık hayatın sadece hormonlardan ibaret olmadığının farkında gibi gözüküyor, bu yüzden kendilerine başka hedefler koyuyorlar yaşamak uğruna yaşamıyorlar. Sanırım biraz fazla uzattım... Kısaca fikrim; zaten hayatta kalmak bizim amacımız değil, vücudumuzun amacı.
30 gün
90 gün
1 yıl
