Ödüllü Soru Hayatınızda bir güne geri dönebilseydiniz ve tek bir anı yeniden yaşayabilseydiniz, bu ne olurdu?

Kütüphanede tesadüfen "Buluşlarım" adlı kitaba denk gelmiştim. O güne kadar hiç duymamıştım adını. Yazarın adını da duymamıştım. Kitabı açar açmaz sanki başka bir dünyanın kapıları aralanmıştı önümde. Kendi kaleminden akan satırlar, alternatif akımın kıvılcımları, kablosuz enerjinin hayalleri ve uzaktan kumandanın ilk adımlarıyla doluydu. Sayfaları çevirdikçe Tesla'nın dehası ve azmi beni büyülemişti.

O an gerçekten hayatımın dönüm noktalarından biriydi. Küçüktüm ancak gerçekten beni cezbetmişti, hala o ilk anı hatırlarım. Tesla'nın kendi hikayesi, sınırları zorlamanın, imkansızı başarmaya çalışmanın ve hayallerinin peşinden gitmenin ne kadar önemli olduğunu göstermişti bana. O günden sonra hayata bakış açım değişti; daha meraklı, daha cesur ve daha yaratıcı oldum. Bu yüzden o ilk kıvılcımı yeniden hissetmek, Tesla'nın dünyasına ilk adımımı bir kez daha atmak isterdim.

Beni yaptığım her şeyde yönlendiren arzu, doğanın güçlerini insanlığın hizmetine sunma arzusudur. - 𝑁𝑖𝑘𝑜𝑙𝑎 𝑇𝑒𝑠𝑙𝑎

Yaşayacağım tek bir anı bir süre sonra beni mutlu etmemeye başlayacaktır. O anları özel ve iyi hissettiren, tekrar yaşama isteği oluşturan şey de tam olarak bir daha tekrar etmeyecek olmasını, farkında olmadan, bilmemden kaynaklıdır. Dönmek istediğim ve yaşamak istediğim tek bir anı yok. Dönmek istediğim bir dönem var çocukluk. Anıları da tekrar yaşamak istememizin yegane sebebi anın kendisinden ziyade o an hissettiğimiz duygulardır. Bu yüzden yaşamak istediğim bir anı olmamakla beraber sürekli yaşamak istediğim duygunun farkındayım. Huzur... Şuan yaşamayı seçeceğim tek bir anıyı tercih etmemdeki etken yaşanan durumdan çok hissedeceğim huzur olacaktı çünkü.

Sanırsam ilkokul dönemlerimden mutlu hissettiğim herhangi bir gün olurdu. Sadece bir anıyı yaşayıp ve onu değiştiremeyeceksem, en azından bir anlığına tekrar çocuk olmayı isterdim. Şuanki bilincim ile o anı yaşayacağımı varsayarsak bunu deneyimlemek epey eğlenceli olurdu.

Ben tam olarak emin değilim ama bunu yazmadan önce sanki büyülendiğim bir an vardı gibi geldi ve sonra bilimle ilgilendiğim için hayatım boyunca yeni bilgilerden hep büyülendiğimi farkedip mutlu oldum soru için teşekkürler. Galiba yanlış hatırlamıyosam 8 yaşında gördüğüm bir lüsid rüyaya geri dönmek isterdim. Lüsid rüyalarda bilincimiz açılır ve rüyada olduğumuzu anlayıp rüyayı kontrol ederiz. İsteyen dini olarak yorumlasın isteyen nöronla filan yorumlasın. Tanrının yanımda olduğunu hissettim. Benim inancıma göre Tanrı Allah ama tarafsız olmak için Tanrı diyeceğim. Tanrının yanımda olduğu hissini size anlatamam mesela siz de mutluluğu anlatamazsınız sorsak iyi bir duygu dersiniz ve karşıdaki mutluluğu bildiği için sizi anlar. Neyse rüyaya geri dönelim. Tanrının yanımda olduğunu hissettim ve rüyada olduğumu fark ettim. İlk dünyayı yok etmek aklıma geldi ve hemen tam tersi aklıma geldi neden bilmiyorum. Ben dünyayı yok etmedim. Neyse super marioyla lav çukurunun üstünden yarış yaptım ben uçarak kazandın savanada çitaları izledim. Ve dugongları izledim yanlış hatırlamıyosam. Ve yerde lav çukuru filan açılıyo ama hiçibir insan beni farketmiyodu. Sonsuz mutluluğa kavuşmuş gibiydim. Psikolojik olarak diğer insanlar beni fark etmediği için onların bilmediği bir sırrı bildiğimi düşündüm ama bilinçli olarak aa biliyorum değül bilinçaltında. Ve mutlu oldum. İnanmıyan çok kişi olduğunu tahmin ediyorum ama ne düşündüğünüz umurumda değil belki de sosyal olmadığımdandır insanlar bana zarar vermedikçe benim hakkımda ne düşündükleri umurumda değil.

Görseldeki binada (Balıkesir Çayırhisar'da bulunan ve günümüzde lagv edilen Teknik Astsubay Hazırlama Okulu) 14 Ağustos 1995 Pazartesi Saat 08.00 de yapılan sancak törenini yeniden yaşamak isterdim. O törende askeri öğrenci olarak yer alan ve hala hayatta olan bir elin parmaklarından az fazla kişi kaldı.