Seaborgiyum

Özellikler

Seaborgiyum "Sg" sembolü ile gösterilen ve atom numarası 106 olan sentetik kimyasal elementtir. Amerikan nükleer kimyacı Glenn T. Seaborg'dan ismini alan element, yalnızca sentetik olarak laboratuvarda oluşturulabilir ancak doğada bulunamaz. Aynı zamanda radyoaktif bir element olan seaborgiyumun bilinen en kararlı izotopu ²⁶⁹Sg'dir ve yarı ömrü yaklaşık 14 dakikadır.^[1]

Periyodik tabloda seaborgiyum bir d-blok geçiş elementidir. 7. periyodun bir üyesidir ve 6d serisi geçiş metallerinin dördüncü üyesi olarak 6. grupta bulunmaktadır. Element üzerinde yapılan deneyler seaborgiyumun 6. grupta tungstenden daha ağır homolog olarak davrandığını doğrulamıştır. Seaborgiyumun kimyasal özellikleri sadece kısmen karakterize edilir, ancak diğer 6. grup elementlerinin kimyası ile benzediği düşünülmektedir.

Bulunma Sıklığı ve Üretimi

Seaborgiyum yapay olarak üretilir ve bugüne kadar yalnızca küçük miktarlarda üretilebilmiştir. Doğal olarak oluşan elementler için atom ağırlığı, o elementin izotoplarının doğal bolluklarının ağırlıklarının ortalaması alınarak hesaplanır. Bununla birlikte, insan yapımı geçiş elementleri için "doğal" bolluk miktarı yoktur. IUPAC kuralı, periyodik tablodaki en uzun ömürlü izotopun atom ağırlığını listelemektir. Gelecekte daha uzun yarı ömre sahip yeni bir izotop üretilebileceğinden, bu atom ağırlıklarının geçici olduğu düşünülmelidir.

Uygulama ve Kullanım Alanları

Şimdiye kadar sadece birkaç seaborgiyum atomu yapılmıştır. Şu anda kullanımı yalnızca bilimsel çalışmalar içindir.

Tarihi

Seaborgiyum ilk kez Haziran 1964'te Rusya'nın Dubna kentinde bir kimyagerler ekibi tarafından rapor edilmiştir. Kurşun izotoplarını (²⁰⁶Pb, ²⁰⁷Pb ve ²⁰⁸Pb) bir siklotron aracılığıyla krom-54 (⁵⁴Cr) iyonlarıyla bombardıman ederek ²⁵⁹Sg iyonları üretilmiştir. Sonuçlar, bombardıman sırasında dönen bir hedef diske maruz bırakılan folyoların mikroskobik olarak incelenmesiyle anlaşıldı. Folyolar, spontan fisyonu tespit etmek için kullanıldı, ardından fisyon izlerini ve fisyon aktivitesinin yarı ömürlerini tespit etmek için dağlandı ve mikroskobik olarak incelendi. Keşfin doğrulanmasını kesinleştirmek için başka deneyler de yapıldı.

Eylül 1964'te Albert Ghiorso’nun Berkeley'deki ekibi, bu elementi herhangi bir bilimsel şüphe olmaksızın ürettiklerini iddia etti. Dubna ekibinin sonuçlarının şüpheli olduğunu iddia ettiler. Berkeley ekibi, Süper Ağır İyon Doğrusal Hızlandırıcıyı kullanarak kaliforniyum-249 (²⁴⁹Cf) atomlarını oksijen-18 (¹⁸O) iyonlarıyla bombaladı. 1993 yılında, Berkeley ekibinin araştırması onaylandı ve keşifle, övgüleri topladılar.

Etimolojisi

Seaborgiyum; amerisyum, plütonyum, nobelium, mendelevium, berkelium, kaliforniyum, küriyum ve toryumu keşfeden ekiplerde yer alan etkili Amerikalı kimyager Glenn Seaborg'dan ismini almıştır. 1951'de Nobel Kimya Ödülü'nü Glenn Seaborg almıştır.

Önlem ve Güven

Seaborgiyumun Sağlığa Etkileri

Çok dengesiz bir element olduğu için, oluşan herhangi bir miktar diğer elementlere o kadar hızlı ayrışır ki, insan sağlığı üzerindeki etkilerini araştırmak için hiçbir neden yoktur.

Seaborgiyumun Çevresel Etkileri

Son derece kısa yarılanma ömrü nedeniyle, seaborgiyumun çevreye herhangi bir etkisi yoktur.

İlginç Bilgiler ve Diğer

Sovyet ekibi, bir öncü hedefi krom izotoplarıyla bombalayarak elementi izole etti. Berkeley, bir oksijen izotop hedefini kaliforniyum iyonları ile bombardıman ederek sentezlenmiş seaborgiyum elde etti.

Ortaya çıkan keşif tartışması, Seaborgiyumun Nobel Ödülü sahibi Glenn Seaborg'dan sonra adlandırılması nedeniyle bilim camiası arasında uzun tartışmalara yol açtı. Keşif ve ortaya çıkan isimle ilgili tartışmalar, IUPAC'ın hiçbir elementin yaşayan bir kişinin adının verilemeyeceği kuralını oluşturmasına yol açtı.