Dinozorlarda Gerçekte Böyle Görünüyor Olabilir mi?

Teknik olarak, dinozorların kemiklerinin üzerini ne kadar yağ ve et tabakasının sardığını bilmiyoruz. Dolayısıyla, yine teknik olarak, dinozorların biraz abartılı ve esprili bir şekilde gösterildiği gibi, şişman ve hantal hayvanlar olmaları da olasılıklar evreni dahilinde... Çünkü sadece kemik kalınlığı, her zaman anlamlı sonuçlar vermiyor. Örneğin bir ayının kemik yapısı, bir balinanın kemik yapısından daha iri ve katı/sağlam olabilir. Fakat balinanın daha ince kemiklerini kaplayan et ve yağ miktarı, herhangi bir daha iri kemikli karasal hayvanınkinden kat kat fazladır.

Ancak neyse ki bilimin bu soru işaretlerini kaldırmasının bazı yolları var: evrimsel biyoloji ve karşılaştırmalı anatomi gibi... Hatta mühendislikle el ele vererek biyomekanik analizler yaparak bu konuya ışık tutmak mümkün. İlk olarak, dinozorların torunları halen aramızda yaşıyorlar: kuşlar. Eğer ki et-kemik oranında müthiş bir değişim yaşanmadıysa, kuşlardaki orana benzer bir oranı dinozorlarda görmeyi bekleyebiliriz. Bu ilk adım. İkinci adım, dinozorlara benzer olan iri, etçil kara hayvanlarının anatomilerine ve fizyolojilerine bakmak. Karasal hayvanlar, yapıları ve evrimsel zorunluluklar gereği belli sınırlara tabidirler. Örneğin oksijen oranları gibi metabolizmayı etkileyen farklılıklardan yola çıkarak bazı boyut analizleri yapabiliyoruz ve bunlar bize olası limitleri gösteriyor. Günümüzde bu tür orantısız miktarda yağa sahip karasal hayvanların olmaması, dinozorlar için böyle bir durumun olduğunu varsayma ihtimalimizi azaltıyor. Son adım ise, biyomekanik analizler... Kütleçekimi ve benzeri fizik yasaları, neredeyse Evren'in başlangıcından beri aynı şekilde süregeliyor. Dolayısıyla elimizdeki kemiklerin taşıyabilecekleri kütle oranı hesaplanabiliyor. Bunu, yine karşılaştırmalı olarak modern hayvanlarla kıyaslayarak kalibre de edebiliyoruz; hassas bir şekilde hesaplayabiliyoruz.

Tabii ki hiçbir insan, dinozorların zamanına gidip bir ölçüm yapmadı ve onları görmedi. Dolayısıyla bu yöntemler, dinozorların şişman hantallar olma ihtimalini yüzde 0'a yaklaştıran; ancak asla yüzde 0 yapamayacak olan unsurlar. Ancak bu olasılığı yeterince düşürebildiğimizi rahatlıkla söyleyebiliriz. Dolayısıyla bir yanda yüzde 99'luk bir ihtimal varken, diğer yandaki ufak ihtimali ciddiye almak için geçerli ve yeterli bir sebep bulunmuyor.