Yapay Zeka ve Kuantum Bilgisayarları Tarafından Oluşturulan Hiper Gerçekçi Simülasyonlar Bizi Yönetebilir mi?" Temalı hayali diyalog.

+Gelecekte ülkeler kuantum bilgisayarlarla yönetilecekmiş diyorlar!

-Olur mu lan öyle saçma şey. Çakmak var mı çakmak?

+Çakmak mı? Ha, al. Ama cidden düşünsene, her şeyin simüle edildiği bir dünya. Savaşlar, ekonomi, politika… Her şey simülasyonlarda test ediliyor, sonra gerçek hayatta uygulanıyor. Yanlış kararlar minimuma iniyor.

-Hmm, simülasyonlar ha? İnsan dediğin öyle basit bir algoritma değil ki Mike. Simülasyonlar insanın kestirilemez doğasına karşı doğru kararlar alamazlar. Sırf veri var diye her şeyin en iyisini bulamazsın.

+Haklısın, insanlar karmaşık. Ama düşün, bu kuantum bilgisayarlar bildiğimiz bilgisayarlardan çok daha farklı. Milyonlarca olasılığı aynı anda değerlendirip en uygun senaryoları belirliyorlar. İnsan doğasının bile sınırlarını zorlayabilirler. Zaten yapay zekanın en iyi yaptığı şey yüklü miktarda datayı bolca iterasyonla yalayıp yutmak değil mi? Bu konuda insanlık tarihi yüklü bir data oluşturacaktır ha!

-Yerden göğe kadar kuantum olsan ne yazar, insan kendi davranışlarını bile tahmin edemiyorken bu makine 8 milyar kadarıyla nasıl başa çıkabilir ki? Velev ki başa çıktı, ya bir simülasyon, insan doğasındaki bir ani değişikliği öngöremezse? Birinin kahvaltıda mısır gevreği yerine simit yemesi bile bazen büyük fark yaratır. Her şeyi kontrol edemezsin.

+İşte tam da bu yüzden simülasyonlar. Mısır gevreğini simit yapsak ne olur, sonuçları ne olur? Bunu test edebilirsin, sınırsız iterasyon ve ortalamada tutarlı olarak iyi sonuç veren bir karar

-Ya tamam, ama insan denen varlık öyle bir sabaha kadar simülasyon yapıp kahvaltıda ne yediğini bile bilemeyecek. Bir de unuttuğun bir şey var, Mike: İnsanlar duygusal varlıklar. Seçimleri sadece mantığa değil, hislere de dayanır. Simülasyonlar hisleri nasıl simüle edecek?

+Kuantum bilgisayarlar sadece olasılıkları değerlendirmekle kalmıyor, aynı zamanda bu hisleri ve insan davranışlarını da hesaba katıyorlar. Düşünsene, bir karar verilecekken halkın nasıl tepki vereceğini bile tahmin edebiliyorlar. Ayrıca toplumun ekstrem kutuplarının birbirini nasıl nötrlediğini biliyorsun, "Law of Central Tendency" hatırladın mı? Sadece averaj bir insan modeli işimizi görür.

-Hmm, hadi diyelim ki tahmin edebildiler. Ya sonuçlara güvenemiyorsak? Sonuçta her simülasyonun da bir sınırı var. Üstelik kusursuz ve tarafsız kabul ettiğimiz bu algoritmalar da kusurlu ve çıkarcı insanlar tarafından oluşturuluyor. Ya bu simülasyonlar sonunda yanlış yönlendirilirse? Ya simülasyonlar bizi bir distopyaya sürüklerse? Üstelik Mike, bu makineler dünyayı anlık olarak tüm değişkenleriyle inceleyip çok büyük bir veriyi kontrol etmeye çalışacaklar. Hesaplamalarda meydana gelen ufak bir hatanın çok kritik sonuçları olabilir.

+O zaman simülasyonlarda bile kaybederiz Hudson, ama o kayıp da bir ders olur. Simülasyonlar sayesinde öğreniriz. Belki de sürekli hatalar yaparak, en sonunda doğru yolu buluruz.

-Pekala, diyelim ki tüm bu simülasyonlar dünyayı yönetmeye başladı. Peki biz ne yapacağız? Gerçek mi olacağız, yoksa simülasyonun bir parçası mı? Belki de şu an bile bir simülasyondayız?

+Hayır değiliz Hudson, Evrim Ağacının son videosunu izlemedin mi? Ama diyelim ki!.. Diyelim ki bu sigarayı yakıp yakmayacağını bile bir simülasyon belirledi. Yakarsan farklı bir paralel evrene geçiş yapacağız, yakmazsan aynı yerimizde kalacağız.

-Haha, ulan Mike, fena değil. Belki de o evrende her şey mükemmel çalışıyor, herkes mutlu, huzurlu. Ama ya biz sadece koddan ibaretsek?

+O zaman kodu yazan kimse, ona bir teşekkür edelim derim. Ama şimdilik bu simülasyonun molası bitti. Hadi, ofise geri dönelim.

-Yok, yok. Hem zaten çakmağın da gazı bitmiş. Gelecekte belki simülasyonlar sigara içmeyi de yasaklar, kim bilir?

+İşte o zaman gerçek bir distopya başlar. Hadi gidelim.