Hz. Davud'un Dansı | Ateist yorumları

Gelin, ah dur bir saniye. İnternette bir yerlerde "Hz. Davud Michael Jackson gibi dans etti" adı altında dalga geçme amaçlı atılan gönderileri veya benzerlerine birçok platformda rastlamışsınızdır. Aslında bu, insanların değerlerine saygı duymayan ve araştırma yapmayan bir grup cahil ergenlerden kaynaklanıyor. Peki burada ki olay tam olarak nedir?

Hz. Davud Kimdir?

Önce bir açalım, Hz. Davud kimdir? Bu adam, hem kral, hem peygamber, hem de bir zamanlar Tanrı’nın ordularını yönetip büyük zaferler kazanan biri. O kadar büyük bir figür ki, Kur’an, Tevrat ve İncil’de adı geçiyor. Adamı düşünsene: Kral, savaşçı, şair, müzik de yapıyor, ne eksik? Hani bizim de hep dediğimiz gibi: "Her alanda en iyisi ol" diye. Tam da böyle biri işte.

Kur’an’da özellikle, Davud'un Allah tarafından güçlendirilmesinden bahsedilir. Yani kısacası, hem akıl hem de kas gücüyle popüler bir şahsiyet.

Peki, Neden Dans Etti Abi Bu Adam?

Şimdi gelelim olayın kritik kısmına: Dans. Bir yanda Davud, savaşta düşmanlarını alt ediyor, diğer yanda halkının önünde dans ediyor. Ama bir dakika, bu dans da ne? Michael Jackson gibi mi? "Thriller" mı? Hayır! Davud’un yaptığı şey, bugünkü danslardan çok daha derin ve manevi bir anlam taşıyordu. O zamanlar, halk Tanrı’ya olan sevgisini göstermek için müzikle, şarkılarla ve dansla kutlama yapıyordu.

Tevrat’a bakalım: “Davud Tanrı’nın önünde dans etti, sevinçle zıplayarak Tanrı’yı övdü.” (2. Samuel 6:14). Bu, bugün DJ’lik yapıp “Parti zamanı!” diye bağırmak gibi bir şey değil. Bu, Tanrı’ya minnettarlık ve sevgi gösterisi. Dans da, o dönemde Tanrı’yla arandaki bağı güçlendiren bir ibadet biçimiydi.

Dans Neden Önemliydi?

O dönemde dans, sadece eğlence aracı değildi. Dans, Tanrı’ya olan bağlılığın somut bir ifadesiydi. Yani Davud, halkına “Gel bakalım, gel, hep beraber Tanrı’yı övelim, ona şükredelim!” demek istiyordu. Bu, onların ibadeti ve coşkusu idi. Bugün baktığımızda, birinin dans ederek dua ettiğini görmek, çok sıradan bir şeymiş gibi gelebilir. Ama o zamanlar, Tanrı’yla olan bağı güçlendiren bir yoldu.

Modern Zamanlarda ve Ateistlerin Hatalı Yorumları

Evet, biraz da o "aşırı komik" ateistlere gelelim. Aslında burada birazda din düşmanlığı mevcut. Yani kutsal kitaplarda "Hata bulmalıyım! Hata bulmalıyım! Bunlar yalan!" diyerek delirmekten, bulduğu en ufak şeyi günümüzce değerlendirerek buna inanan kitleye gösterip "Bak, bu ne kardeşim! Bu ne saçma bir şey! Birde buna inanıyorsun" diyor.

Ama işin aslını bilmedikleri için, “Bu çok saçma!” diyorlar. Oysa Davud’un yaptığı dans, o kadar kutsaldı ki, Tanrı’ya olan bağlılıkla ilgiliydi. Dans, “Ben Tanrı’yı seviyorum, her şeyin kaynağı sensin!” demek gibiydi.

Bir ateist düşünür, “Aha, bu sadece dans. Bir insan niye Tanrı için dans eder ki? Bu saçma!” diyebilir. Ama işin aslı şu: O dönemde insanlar dini ritüellerini dansla yapıyordu. Hani şimdi herkes kiliseye gidip dua ediyorsa, o zamanlar Tanrı’yla iletişim kurmanın yolu şarkı söylemek ve dans etmekti.