Biseksüeller, Diğer Eşcinsellere Kıyasla Daha Çok Zihinsel Sağlık Sorunu Yaşıyor!

Cinsel azınlıklar arasında biseksüel bireyler, eşcinsel bireylere kıyasla daha yüksek düzeyde depresyon, kaygı ve intihar riski yaşama eğilimindedir. Ancak zihinsel sağlığı söz konusu olduğunda biseksüel bireyler genellikle daha geniş bir LGBTQIA+ şemsiyesi altında toplandığı için bu özgün mücadeleler görece daha görünmez hale gelmiştir. Vanderbilt Üniversitesi'nden sosyal ve psikiyatrik epidemiyolog Kirsty Clark şöyle anlatıyor:

Cinsel azınlıklar arasında verileri ayrıştırmaya başladığımızda gerçekten kalıcı ve tutarlı eşitsizlikler görüyoruz.

Araştırmacılar, bu uçurumu neyin tetiklediğini ve biseksüel bireylerin zihinsel sağlığını nasıl daha iyi bir şekilde ele alabileceklerini merak ettiler. Clark’ın liderliğinde yürütülen yakın tarihli bir çalışma, bu eşitsizliğe odaklanarak biseksüel bireylerin zihinsel sağlık ve stres durumları monoseksüel bireylerle karşılaştırıldığında nasıl farklılık gösterdiğini anlamaya çalışıyor. Yakında Clinical Psychological Science dergisinde yayınlanacak sonuçlar, biseksüel bireylerin eşcinsel akranlarına kıyasla genel yaşam stresinde artış yaşadığını ortaya koyuyor. Dahası, araştırma biseksüel deneyimlerin daha önce düşünüldüğünden daha çeşitli olduğunu da gösteriyor. Clark, bu çeşitliliği kabul etmenin yaşam deneyimlerini nasıl etkilediği zihinsel sağlık konusunda eşitsizliğin neden yaşandığını anlamada araştırmacılara yardımcı olabileceğini söylüyor.

Çalışmada Clark ve ekibi, biseksüel ve monoseksüel (gay veya lezbiyen) 750'ye yakın genç yetişkinin verilerini inceledi. İsveç'in ulusal halk sağlığı anketinden alınan verileri içeren "Pathways to Longitudinally Understanding Stress" (Tür: "Stresi Boydan Boya Anlama Yolları" - PLUS) çalışmasından yararlanan ekip, İsveç genelindeki cinsel azınlıkları temsil eden bir örneklem üzerinden zihinsel sağlık risklerini değerlendirdi.

Araştırma, zihinsel sağlıkta görülen eşitsizliklerin daha geniş bir nüfus düzeyinde devam ettiğini doğruluyor. Biseksüel bireylerde, önceki araştırmalarla uyumlu bir şekilde, eşcinsel bireylere kıyasla belirgin derecede daha yüksek düzeyde depresyon, kaygı ve intihar eğilimleri görülüyordu.

Ekibin yaptığı analiz; iş kaybı, mali belirsizlik ve ilişki sorunları gibi genel yaşam stresinin monoseksüel katılımcılara kıyasla biseksüel katılımcılar arasında daha yüksek olduğunu da ortaya çıkardı. Bu durum da geçmiş analizlerle tutarlıydı. Örneğin, Center of American Progress'in 2018 raporuna göre ABD'de biseksüel kadınlar, lezbiyen akranlarına kıyasla daha az istihdam ediliyor ve daha fazla gıda güvensizliği yaşıyor. Daha yakın tarihli araştırmalar da biseksüel bireylerin sıklıkla daha düşük eğitim seviyesine ve gelir düzeyine sahip olduğunu tespit etti.

Öte yandan, biseksüel katılımcılarda aile reddi ve cinsel yönelim kaynaklı mağduriyet gibi azınlık olmaya bağlı stres monoseksüellere kıyasla daha düşük bir seviyedeydi. Clark, şöyle devam ediyor:

LGBTQ bireylerinin zihinsel sağlığına yönelik araştırmalarda cinsel azınlıklar arasında heteroseksüellere kıyasla neden daha kötü zihinsel sağlık durumları gözlemlediğimizi açıklamak için çoğu zaman azınlık stresi modelini kullanıyoruz. Bu bulgu, azınlık stresinin cinsel azınlıklar arasındaki eşitsizliklere bakarken dikkate almamız gereken tek teori olmayabileceğine dair kanıtları destekliyor.

Bu eğilimlerin arkasındaki mekanizmaları anlamanın kilit noktası, farklı yaşam deneyimlerini derinlemesine incelemek olabilir. Biseksüel bireyler, LGBTQIA+ çatısı altında yer alan en büyük grubu oluşturuyor ve çalışma biseksüel bireylerin tek tip olmadığını vurguluyor.

Biseksüel katılımcılar; yanıt kalıplarına dayalı bir analiz tekniği kullanılarak ilgi duydukları cinsiyet(ler), partnerlerinin cinsiyeti, toplumsal cinsiyet normlarına uyum düzeyleri ve cinsel kimliğin benlik algılarındaki önemine göre gruplara ayrıldı. Çeşitli deneyimler, farklı zihinsel sağlık sonuçlarına yol açabilir. Örneğin, Clark’ın araştırması ağırlıklı olarak kendi cinsiyetine ilgi duyan biseksüel bireylerin zihinsel sağlık açısından anlamlı derecede daha kötü durumda olmadığını, hatta bazılarının monoseksüel akranlarına kıyasla daha düşük kaygı düzeyine sahip olduğunu gösterdi.

Clark, araştırmaları bu farklı deneyimleri kapsayacak şekilde genişletmenin ve biseksüel ve monoseksüel bireyler arasındaki zihinsel sağlık farklılıklarını anlamak için azınlık stresi ötesine bakmanın gibi önemli olduğunu belirtiyor. Ayrıca, stresli olayların ardından insanları destekleyebilecek travma odaklı müdahaleler gibi biseksüel bireylerin özgün ihtiyaçlarına yanıt veren terapiler geliştirmeye yardımcı olabilir. Clark, biseksüel bireylere yönelik olumsuz tutumların ve kimliklerinin geçersizleştirilmesi gibi stres faktörlerinin incelenmesinin de gelecek araştırmalar için önemli bir alan olabileceğini ekliyor. Clark, sözlerini şöyle bitiriyor:

Bu araştırma, biseksüel ve monoseksüel bireyler arasındaki zihinsel sağlık farklılıklarının temelinde genel yaşam stresinin oldukça önemli bir yeri olduğunu gösteriyor. Ancak asıl odaklanmamız gereken, biseksüel bireylerin zihinsel sağlığını kötüleştiren bu deneyimlerin tam olarak ne olduğunu keşfetmek. Bunları tetikleyen deneyimleri anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.