Aynı soruyu, ölümlü olmak açısından da sormak gerek. Öleceğini bilerek gelişme çabası vs göstermek anlamlı geliyor mu ?
Gelişimin, faaliyetlerin gerekçesini irademiz dışındaki faktörlere bağlarsak, sorumluluktan kaçmış oluruz. Evrendeki işleyiş bütün olarak yok olma pahasına işlemeye devam etmektir. Sonlu olmak fizik evrenin kaderi. Bu durum, hiçbir faaliyetin durması için geçerli bir neden olamaz. Insan tür olarak bile büyük yok oluşa yetişemeyecek büyük ihtimalle. Kaldı ki birey olarak bizi etkilesin evrenin son bulması. Biz solar sistemimizin yok olusunu bile göremeyecek kısa ömürlere sahibiz. Yani, biz kendi yaşam surecimizden sorumluyuz. Dünyanın ömru, evrenin ömru gibi üst düzey zaman dilimlerinden değil. Ben kendi yaşam surecimin mimari, kendi ismimin markamın ceo suyum. Sonunda ne olacaksa olsun, yapabileceklerimin en iyisine odaklanmaktan elde edeceğim yaşamsal tatmin hissinden başka bir şey kalmayacak elimde...
