Ödüllü Soru Anlam nedir, nerededir, neresindeyiz?

Ekonomi-Politik!

Mana, ona biçtiğimiz dondur!

Don, kadim Anadolu literatüründe özneyi özne kılan giysidir. Yani onu diğer her şeyden farklı kılan yegane şey…

Haliyle anlam ya da daha felsefi ifadesi ile mana dediğimiz şey, her ne kadar sonuç itibarı ile nesnel olsa da başlangıç itibarı ile öznel bir zemine dayanır.

Anlamın devingen oluşu doğanın kendisi ile uyumludur ve isabetli bir tespittir. Çünkü biz gibi özneler, bu doğanın birer çıktısı olarak her ne kadar etkiyen de olsak nihai olarak etkileneniz ve temel çıktı tüm etkiyen ile etkilenenlerin ortak varış noktasıdır.

Bu da doğal ve haklı olarak anlam ya da daha felsefi ifadesi ile manaya da son şeklini verir.

Zaman elbette burada temel kıstaslardan biridir fakat tek başına belirleyiciliği yoktur çünkü görelidir.

Bize görünen yüzü hem onu tanrı yapmaya muktedir değildir hem de tanrının, nasıl tanımlarsak tanımlayalım böyle bir derdi yoktur.

Fakat, lakin, ama…

Derler ki; bir konu ile ilgili olarak öne sürülen öncüller ne olursa olsun, bir yerden sonra ama, fakat, lakin ile devam ediyorsa manası şudur: Önceki her şeyi unutun…

Bu minvalde diyebilirim ki mana; Hayatın ve neslin sağlıklı olarak devamına hizmet eden şeylerin toplamının zihnimize izdüşümüdür. Fiziksel, kimyasal ve biyolojik dengenin ve rastlantısal olarak hayat dediğimiz kesite yansımasıdır.

Bu iz düşüm ve yansıma ne denli isabetli olursa mana o denli derin ve anlamlı, ne denli isabetsiz olursa mana o denli arayışa gebe demektir.

Bunu somut olarak kanıtlayabilmenin çok kolay bir yolu var: Yaşamda bize anlamlı gelen ve gelmeyenleri tasnif edip her bir tarafa neden sorularını, neden sorusu ta ki önemini yitirene kadar, soralım.

Kuvvetle muhtemel çıkacak her iki cevabın son dayanağı hayatın ve neslin sağlıklı devamına hizmet ölçütünün dışında bir yer olmayacaktır.

İşte şu lanet olası şeye de ne yazık ki her ne kadar uzak dursak da, öcü gibi görsek de , bizcil sosyal (toplumsal) varlıklar için ekonomi-politik adı verilir.

Ekonomi; sınırsız ihtiyaca sahip olan bizcil homo sapienslerin sağlıklı bir yaşam sürebilmesinin ve sağlıklı üreyebilmesinin ön koşulu olan her tür sınırlı üretim sürecinin, politika ise bölüşüm sürecinin organizasyonundan başka bir şey değildir.

Ve dolayısı ile mananın sihri ekonomi-politiğin bilimi ile özdeştir.

Güvenli ve doyumlu bir yaşam ile güvensiz ve doyumsuz bir yaşam arasındaki farkın artı veya eksiye bakan yüzünün oranına özdeştir…

Ve değiştirmek mutlak surette elimizde olan bir denge… Buna üretimden gelen güç deniyor. Kendiliğinden sınıf olan biz emekçilerin, kendileri için sınıf olabilme uğraşı ile teğet olan… Sevgiyle…

Bana göre anlam yoktur biz bir şeylerin anlamlı olduğunu düşünürüz ve ya kendimiz anlam oluştururuz. Çünkü biz insanlar olarak bir şeyleri bir şeyler için yapmaya alışığız. Mesela su içmemiz gerekiyor günde 2 litre sanırım, bazılarımız içiyor çünkü bunun sağlığa yararlı olduğunu düşünüyor. Arada neden sonuç ilişkisi var. Kısaca insanlar olarak bir şeyin bize yararı varsa ve ya bazen sadece istediğimiz için yaparız. Bu yüzden sürekli anlam ararız.

Burada Absurdism ve existentialism bayağı güzel aslında. Çok kaba hatlarıyla absurdism anlamsızlığa(absürte) karşı gelmek, ona rağmen yaşamaktır. Existentialism ise anlam yoktur kendi anlamını oluştur der kısaca. Tabi bunlar çok kaba hatlarıyla anlatım.

Yani illa bir anlam istiyorsanız oluşturun, yok istemiyorsanız kabul edip öyle yaşayın. Seçim sizin.

Anlam sadece insana bir şeyler yaptığını, yaşadığını hissettirir bence.

Anlam, sabit ve katı değil, akışkan ve dinamiktir; bu, pek çok kadim düşünce sisteminde olduğu gibi, İslam düşüncesinde de fark edilen bir gerçektir. Doğa, zaman ve varlık, Allah’ın yarattığı büyük düzenin parçalarıdır ve anlamı bu düzen içinde, onun ayetlerinde ararız.

Zaman, çizgisel değil, döngüsel ve değişkendir. Bizler zamanı “Tanrı’nın kendisi değil, bize görünen yüzü” olarak düşünebiliriz; yani zaman, Allah’ın sonsuzluğunun ve kudretinin açığa vurduğu bir perdedir. Anlam, bu perdelerin ardındaki gerçeklikte, yani Allah’ın yarattığı kainatta bulunur.

Bu yüzden anlamı aramak, aslında O’nun yaratılışındaki düzeni kavramak ve onunla uyum içinde yaşamaktır. Anlam, durağan bir hedef değil, bizim O’nunla ve evrenle sürekli akış halinde olduğumuz bir süreçtir.