Yine Prof. Dr. Ahmet Aydın'a başvuracağım.
Süt, tahıl ve baklagiller evrimsel açıdan yeni gıdalardır ve son onbin yıldır tüketilmektedir. Rafine tahıl (beyaz un) ve şeker insanlığın en büyük düşmanı olabilir. Bunun nedenleri var. Rafinasyon işlemleri sırasında buğdayın şif, vitaminler ve minerallar açısından en zengin olan tohum özü ve kepeği ayrıştırılmakta; sadece endosperm ( nişastalı kısım ) kullanılmakta.
İnsan vücudu, sindirim sistemi, bir kanarya gibi tahıl tüketmeye elverişli bir yapıda değil. Kanaryalar milyonlarca yıldır tahıl tüketiyorlar ancak insanlar için 10 bin yıl evrim tarihi açısından neredeyse hiçbir şey ifade etmiyor.
Çoğunlukla beyaz ekmek, ultra-rafine un ve tatlı çöreklerle beslenen kişilerde vitamin mineral eksikliğinin, bazı bağırsak hastalıklarının daha fazla görüldüğü tespit edilmiş.
3 milyon yıldır daha çok et ve yaklaşık 200 bin çeşit sebze ve meyve ile beslenen bir toplumun, 10 bin yıl gibi evrim için kısa bir sürede tahılların baksın olduğu bir diyete geçmesi birçok kronik hastalığın oluşmasına neden olmuştur. [1]
Kaynaklar
- A. Aydin. (2000). Tas Devri Diyeti. ISBN: 9786054325016. sf: 21-22.
