Depresyon ve suç arasındaki ilişkiyi nasıl açıklarız ?

Depresyon-suç dan önce, depresyonun nedeni birincil öneme sahip burada.

Kişi ne yolla depresif ruh haline geçiyorsa, o sorunun giderilmesi büyük ihtimalle kişiyi suç a iten dürtüyü sonlandıracaktır. Dürtü-suç burada semptom, depresyon ise olumsuz bir dış uyaran ya da patolojiye vücudun verdiği tepki. Bu ayrımı yaparsak, her depresyonun suç a meyili artırmamasını da daha net anlarız.

Suç a itecek seviyede bir depresyon genellikle travma kökenli, ya da patoloji kökenlidir. Özellikle patoloji kökenli işlenen suçlar medyada da büyük yankı uyandırır. Bir kişinin önce ailesini öldürüp -biraz sonra kötü bir şey yapacağım, bunu ailemin görmesini bilmesini istemiyorum diyerek-, sonra bir üniv nin yüksek bir yerine çıkarak insanları silahla öldüren bir kişinin beyin tümörü olduğu, prefrontal korteksi olumsuz etkilediği olaydaki gibi, kişilik örüntüsü bozulmuş, gerçeklik algısı değişmiştir.

Travmatik geçmişlerde de, travmayla yüzleşmek o kadar zordur ki, kişi bu dehşet verici durumu yaşamak istemez. Seratonin dopamin vs hormonlardaki azalmaya da bağlı olarak oluşan yoğun mutsuzluk, tatminsizlik, sürüngen beyni aktive olmasıyla bilinçaltının şiddete karşı gösterdiği tepkiyi kişi sıradan suçsuz insanlara yöneltebilir. Bu cinsel saldırı, doğrudan darp etme-öldürme vs vs yollarla gerçekleşebilir.

Bilinçaltında zaman kavramı olmadığı için yaşanmış travmatik olay bilinç tarafından önemini kaybetse bile, bilinçaltı için halen yaşanmaktadır ve kişi yaşamsal tehdit altındaymış gibi uyarılır sürekli. Bu nedenle fiziksel herhangi bir olumsuz şartın olmadığı durumda kişi huzursuz, mutsuz kısaca sorunlu duyguduruma sahiptir. Böyle durumlarda travmanın uzman eşliğinde çözülmesi inanılmaz önemlidir. Çünkü bilinçaltının bizi koruma güdülemesi bu travma çözülene kadar susmaz.