Yaşama Sevinci nasıl yeniden bulunur?

Bu problemle hemen hemen her insan karşılaşmıştır. Bu sorunun herkese göre farklı bir cevabı olacaktır. İnsanların çok büyük bir kısmı hayatta anlam ararlar ve muhtemeldir ki dini inançları gereği de hayatta anlamı tanrı ve ahiret inancıyla bulurlar. Hayatta anlam var mıdır meselesi bir inanç meselesidir kanımca. Bu sorunun akademik bir cevabı bana göre yok. Bana göre hayatta anlamı insanın kendisi yaratmalıdır. Kendiniz hayatınıza bir anlam yüklemeli ve hedefler oluşturmalısınız ve şunu hiçbir zaman unutmamalısınız ki evrenimizin yaşına kıyasla70-80 yıllık ömrümüz neredeyse bir hiç. Çok ama çok kısa bir ömre sahibiz ve bu hayatı bir daha yaşayamayacağız. Dolayısıyla bu hayattaki anlam tam olarak budur. Çok kısa ve tekrarsız olması bu hayatı yaşamaya değer kılar. İnişler ve çıkışlar her zaman olacaktır ancak insan mutluluğu kendisinde bulmayı öğrendiğinde hayatına da anlam katacaktır. Bir acı bin mutluluktan üstündür, bunu kabul ederek hayatı yaşamalı, her zaman hayatınızda bir devinim olmalıdır. Çok fazla boş vakit geçirmek de sizi mutsuzluğa ve hayatın anlamını sorgulamaya itecektir. Özetle bu hayatta mutluluğunuzun kaynağı sizsiziniz ve tam da bu yüzden hayatınızdaki anlam da sizsiniz, yanınızda kimse yoksa kendinizin olduğunu unutmayın.

Paylaşarak…

Bizler sosyal varlıklarız. Yaşamımızdaki her tür olumluluk paylaşıldıkça çoğalır iken her tür olumsuzluk azalır. Paylaşmak zorundayız.

Sosyal varlık oluşumuz bizleri yaşam zincirinin sadece bir halkası yapıyor ve fakat zincirin tamamı biz gibi halkalardan oluşuyor. Çünkü bu zincirin devamlılığı bizi birbirimize mecbur ediyor.

Paylaştığımızda sadece iç rahatlaması yaşamayız. Aynı zamanda yaşadığımız sorunun sadece bize özgü olmadığının da farkına varır ve yaşanan benzeri sorunların çözümünün sayısız deneyimine ortak olmuş oluruz.

Aynı zaman da aynı sorunu bizden daha derin yaşana denk gelebilme ihtimalimiz bizleri bir anda sorun çözen konumuna da taşır ve bu bize sorunlarımızın, sorunların çözümünde muazzam bir özgüven hissi verir.

Buradan bu sayfa üzerinden paylaşmak elbette değerli fakat kastım doğrudan, yüz yüze, dokunarak, sarılarak paylaşmak.

Neticede doğamıza özgü olan “BİZ” olgusunun bu güne kadar önünde durabilen hiçbir soruna tanık olmadım. Denersek ne kaybederiz! Sevgiyle…