Uzay-zaman bükülmesi, Einstein'ın genel görelilik teorisine göre kütleli bir cismin varlığı veya enerji dağılımıyla ilişkilidir. Bu bükülme, kütle veya enerjinin uzay-zamanda bir çöküntü veya çıkıntı oluşturarak uzay ve zamanın eğriliğine neden olmasıdır. Bu eğriliğin nasıl oluştuğu, kütle veya enerjinin dağılımına ve hareketine bağlıdır.
Nesnelerin şekilleri uzay-zamanın bükülmesini etkileyebilir, ancak bu etki bir nesnenin oval şekline bağlı olarak doğrudan gerçekleşmez. Uzay-zaman bükülmesi, bir nesnenin kütle veya enerjisi tarafından oluşturulan yerçekimi alanıyla ilişkilidir.
Bir nesnenin kütle veya enerjisi arttıkça, uzay-zaman bükülmesi de artar. Bu, etrafındaki uzay-zamanı etkiler ve çevresindeki nesnelerin hareketini etkiler. Bir nesnenin şekli, onun kütle dağılımına, simetrisine ve yoğunluğuna bağlı olarak değişebilir. Bu durum, uzay-zaman bükülmesinin etkilerini belirli bir şekilde ortaya çıkarabilir.
Örneğin, yoğun ve kütleli bir cismin varlığı, çevresindeki uzay-zamanı bükerek bir "çöküntü" oluşturabilir. Bu durumda, başka bir cisim bu çöküntünün yakınından geçerken, yörüngesi veya hareketi şekillenebilir ve oval bir şekil alabilir. Ancak, bu etki tamamen nesnenin şeklinden değil, kütle ve enerji dağılımının neden olduğu uzay-zaman bükülmesinden kaynaklanır.
Özetlemek gerekirse, nesnelerin şekilleri doğrudan uzay-zamanın bükülmesini etkilemez. Bununla birlikte, bir nesnenin kütle veya enerjisi uzay-zaman bükülmesine neden olabilir ve bu da çevresindeki nesnelerin hareketini ve yörüngelerini etkileyebilir, dolayısıyla şekillerini değiştirebilir.
