DENGE; Evrenimizin sihirli ikinci formülüdür!
Zihnimiz ve bedenimiz durağanlaşmadığı sürece, yaşamda sayısız faktöre bağlı olan huzur hiçbir zaman tek bir şeye, sessizliğe bağlı olarak varlığını sürdüremez.
Sessizlik, kendimizi dinlemek ve bir bakıma zihinsel bir bakım onarım süreci için vazgeçilmez bir ilaçtır. Ancak biz gibi sosyal organizmalar bunu doğru şekilde kullanmaz ve dengelemez ise, yetersiz uyarımdan kaynaklı zihnimizin içinde, dışındakinin tıpkısı gibi, her şeyi ile (insanı, ağacı, kavgası, entrikası, dostu, düşmanı, yağmuru, güneşi ve nicesi gibi) yapay bir dünya yaratırız ki; her he dediğimizde aslına dönemeyebiliriz.
Ancak bu dengeyi koruduğumuz müddetçe ve bana göre bazı zaman ve durumlarda sessizlik muazzam bir huzur kaynağıdır. Hele ki yaşamımızın ağırlıklı bir bölümü, doğanın ağaçtan ve çimden ibaret olduğunun sanıldığı kalabalık ve gürültülü şehir veya ortamlarda geçiyor ise… Huzurla…
(Not: İlki Devinim)
