Ruhu kabul etmezsek modern hukuk sistemini reddetmek mi gerekir?

Ben bu cevapta doğrudan bu argümanın hatasını göstermek yerine adaleti sağlamak adına ruhu kabul ederseniz ne olur onu göstereceğim. Bunun için reductio ad absurdum yöntemini kullanacağım. Bu argümanı doğru kabul edersek adaleti sağlamak için kendi argümanınızı çürütmek zorundasınız. Çünkü ruh olsaydı adaleti sağlamak istiyorsak sadece ruhu hapse atmalıyız. Ama hayır, o "masum atomlar" da "ruh"un suçu yüzünden hapse girecek. Masum atomları hapse atmamamız gerekiyordu, değil mi? Gördüğünüz gibi "ruhun var olduğu kabulü" bu söylediğiniz sorunu çözmedi.

Sorduğunuz soruyu ciddiye almak güç ama olabilecek en sıradışı soruları ciddiye alıp cevaplamak çok keyifli ve geliştirici bir zihin jimnastiğidir bana göre. O nedenle size, gayet mantıklı bir soru sormuşsunuz gibi cevap vereceğim ve gayet mantıksız bir soru sorduğunuzun farkında olmanız durumunu da görmezden geleceğim.

Hukuk, temel olarak, belirli ortaklıklarla bir araya gelmiş ve bir devlet oluşturmuş insanların bir denetleme mekanizmasına ihtiyaç duyması ile ortaya çıkmış bir olgudur.

Buna göre hukukun konusu toplum, devlet ve bu yapının içerisindeki ilişkilerdir. Bu yapının temeli de bireydir. Yani insandır. İnsan da gerek fiziksel, gerek zihinsel belirli niteliklere sahip bir canlı olarak bir bütün olarak dikkate alınır. İnsanın alt birimlerinin hiç biri, hukukun konusu değildir. Bir insan, bir eli ile cinayet işlerse o el yargılanmaz, o kişi yargılanır. Diğer eli ile cinayete kurban giden kişiyi kurtarsa bile bu yaklaşım değişmez.

Bu nedenle sizin sorunuzdaki, atomlar vs. gibi yapılar insanın alt yapılarıdır. Hukukun onları dikkate alması için bir neden yoktur. Çünkü atomların, moleküllerin, dokuların, organların, uzuvların iradesi yoktur, tercihleri yoktur, kültürleri, psikolojileri, saplantıları, sağlıkları yoktur. Buna göre hukuken bir atom, bir molekül, bir doku, bir organ, biz uzuv masum ya da suçlu olamaz. İnsanın bedenini meydana getiren alt birimlerin fiziksel, kimyasal, biyolojik dinamikleri, o kişinin devlet, hukuk, yargı önündeki konumunu etkilemez. Çünkü bu yapılar, insanın, dahilinde olduğu organizasyonun içindeki konumunu, tercihlerini, sorumluluklarını ve uyumunu dikkate alır. O nedenle sorunuzda sunduğunuz argüman ve bakış tamamen geçersiz.

Mevzu atomlarla ilgili olsaydı hapisanelerde kesilen tırnaklar, saçlar ve anmak istemediğim başka atıklar da tutulurdu. Hatta cesetler evet cesetler zindanlarda tutulurdu.

Ruhu zihin olarak düşünürsek belki mantıklı bir düşünce olabilir. Başka bir yerden yaklaşalım, geçmişimizdeki kendimiz ile bugünkü kendimiz bir miyiz? On yıl önceki halimizden görüşlerimiz, bilgilerimiz ve hatta atomlarımız ne kadar farklı. Peki dünkü halimizle bir miyiz? Düne gitsek veya dünkü kendimizi bugüne getirsek karşımıza oturtsak onun ismi ne olurdu? O kendimiz mi olurdu yoksa kendimizin eksik bir kopyası mı? Ya da biz mi onun kopyası olurduk? Geçmişteki halin sen misin? Ya gelecekteki sen mi olacaksın? Suçu bugün sen işledin peki cezasını çekecek olan kim? Senin kopyan, yansıman vs mi acaba? Suçu işleyip kendini klonlayıp klonunu hapse artırmanın, gelecekteki halini hapse artırmaktan farkı ne?

Atalarımızın da dediği gibi "fazla düşünme bunları evlat kafayı yersin" :D Yok böyle değil, hukuk bir çok şeyi gözetmek zorunda. Belki de bazı şeyleri varmış gibi kabul ediyordur. Ruh belki bunlardan birisi belki özgür irade bunlardan birisi... Bir çok şeyi cok da eşelemeden kabul ediyoruz.