Psikolojimi nasıl yenebilirim?

Ya doğruysa? Ya hepsi yalansa?

ilk bakışta %50’lik bir şans gibi gözükse de akılcı ve gerçekçi şekilde kafa patlatalım

duyularımızla deneyimleyemediğimiz hiç bir şeyi düşünemeyiz. Düşünürüm derseniz örnek olarak 5 boyutlu bir nesne hayal edin. Pekiyi yani bu tanrıyı anlayamayacağımız anlamına geliyor. gelelim bilgi ve inancın farkına, bulunduğun odanın yanındaki odada bir sehpa bulunuyor dediğim zaman bu bir tahmindir, ilk önce gider bakarsın görür ve onaylarsan bilgi olur; görmez ama yine de onaylarsan inanç olur. Biraz daha zorlayıp o sehpanın görünmez olduğunu söylersem ikimizden birinin deli olduğunu sanırsın gider dokunursun yerinde bir şey olmadığını anladığın an deli olanın sen değil de ben olduğumu anlar ve bir daha benim dediklerime kulak asmazsın.

baştaki %50’lik şans test ettiğimiz zaman nötr hali bozarak gerçek ve olmayanı gözler önüne serer

bu tarafsız yorumumdan sonra ;

edindiğim tecrübelere göre duyularımıza ve beynimize en azından dünyada güvenmeliyiz aksini iddia eden olursa deney ve gözlemle test et bu kadar aşırı düz ve rahat bir yaşam

Hayat bir tane ve sen de bir tanesin. Yani hayatı istediğin gibi yaşayamıyorsan burada varolmanın ne anlamı var ki? Neyi ne şekilde araştırdığını ve ne tür bir sonuca vardığını bilmiyorum ama hayat kendine ait hissetmediğin düşünceleri taşımak ve savunmak için çok kısa. Bunlar insanın kendini gerçekleştirebilmesi ve daha iyi bir noktaya gelebilmesi için gerekli olan şeyler. Bazen çok sahip çıksakta kendimize ait olmayan ya da yanlış olan düşüncelere sahip olduğumuzu farkederiz. Bu durumda yapılacak tek şey ne istediğimze karar vermektir. Etraflıca düşündükten sonra bir karar verir ve hayatımıza devam ederiz.

Bunlar son derece doğal ve zaman zaman herkesin kendi içinde değerlendirdiği konular. Öncelikle zihninizi tüm etkilerden uzak tutup, kimseden etkilenmeden olabildiğince objektif ve kendinize dürüst olmanız lazım. Verdiğiniz kararları ise hem analitik hem de sağlam bir felsefi zemine oturtmanız gerekiyor. Yardımcı olabilmek için genel bilgi yerine, şahsımdan örnek versem daha iyi olur belki.

Benzer sorgulamaları ben de yaptıktan sonra öncelikle bir yaratıcı olmasına kesin kanaat getirdim. Neden? Misal, midemiz besinleri eritmek için asit salgılarken, kendini eritmemek için nötrleştirici bir salgı daha salgılar. Evrende ve vücudumuzda bu gibi binlerce oluşumun nedeni hakkında cevabımız hiç olamadı. Yani kontrol bizde değil. Yaratıcı olmadığını iddaa eden Ateist arkadaşlarım da var ama yaşantılarına baktığımda hepsi hayata tutunmak için kendilerine başka amaç ve hedefler türetmeye çalışıyorlar. Yani inkar etsen de olmuyor. O zaman bunu geçtik.

Dinleri araştırdığımızda tek yaratıcı inancına sahip son din İslam olduğu için final durağımız burası oluyor. Aşırı detaya girmemeyeyim. Yaratıcıyı yada dini inkar eden herkesin ortaya net bir şey koymadan sadece "benim fikrim bu" dediğini duyuyorum. Sonuçta ölümlüyüm ve bu hayat benim, birilerinin şahsi fikrine göre hayatımı yönlendiremem.

Yani yok diyen de ortaya bir şey koyamıyor ve hayatı kendi keyfine göre yaşayamıyorsa demek ki var :) Bunlar şahsi kanaatlerim olup size kendi sürecinizde başarılar dilerim.