Kendinizi en çok hangi bitkiye benzetiyorsunuz? Nedenini de açıklar mısınız?

Orkide olabilirim sanırım, çünkü dışarıdan ne kadar güzel görünse de bakımı o kadar zor, sadece çiçekleri seven, anlayan kişilerin bakabileceği bir çiçek. Ve orkidenin de kendine göre zorluklarının olması diyebilirim, köklerinin ne kadar zorlukla büyümeye çalışması, güneş görmesi gerektiği, uygun bir şekilde su alması gerektiği gibi bir sürü etmeni var. :)

Gül; başkalarının hevesleri için dalından kopartılıp kısa bir süre sahip olunduktan sonra aa bu soldu deyip çöpe atılır. Dalından koparıldığında solacağını bilmiyormuş gibi.. Kesildiği yerden tekrar toprakla buluşturulursa da keseni hemen affedip tekrar gül verir.

Menekşe'ye benzetiyorum kendimi. Bu benzetme sebebim Azerbaycanlı yazar Hüseyin Cavit'in 'Uçurum' eserinden gelmektedir. Orada Menekşe adında bir karakter vardı. O güzel, sadık ve akıllıydı ancak sevdiği kişi tarafından aldatılıyor ve terk ediliyor, bu yüzden sonu felakete doğru gidiyordu. Bir de Menekşe çok güzel bir çiçek gibi dışarıdan bakıldığında, ama sanki konuşsa ne kadar kırgın olduğunu anlatacak gibime geliyor. Güzel olmasına rağmen değeri bilinmiyor, çünkü insanlar genellikle gül, papatya gibi klişe bitkileri seviyorlar. Bu yüzden aslında ben de bir Menekşe'yim. Değeri bilinmeyen, sürekli kırılan ama yine de çevresine güzel olmaya çalışan.

Sarımsak olabilirim sanırım. Sarımsağın tadı acıdır ve kötü kokar ama dozunda tüketilirse doğal bir antibiyotik görevi görebilir. Bu yüzden kendimi sarımsağa benzetiyorum. Ne kadar acı deneyimlere sahip olsam da, benimle yeterli samimiyeti kuran herkese iyiliklerde bulunurum :)