İnsanlar neden devamlı olduklarının dışında bir hayat yaratma konusunda ısrar ederek zamanlarını yaşanmaz bir hale getiriyorlar?

Bu sorunun cevabı insan beyni evrimiyle çok ilgilidir. Bunun için de en alttaki beynimize, yani bize sürüngen atalarımızdan kalan en içteki "en ilkel" beynimize bakmamız gerekiyor. Biz insanlar genelde akla dayanarak yaşadığımızı düşünsek de, içgüdülerimizin yaşamlarımızda büyük bir yer kapladığını unutuyoruz. Sorunuzu; "daha iyiyi ve fazlasını isteme" ile ilgili olarak anlıyorum ve ego konusudur ya da hayatta kalma güdüsünün temelini oluşturan altbeyin (id) ile açıklanabilir, ki hayvanlar istisna değildir. Kapitalizm için de; sebep değil sonuçtur desek daha doğru olacaktır.

İnsanlar içinde hayatlarındaki kurulu düzeni devam ettirmeye çalışanını pek görmedim. Herkes daha iyi bir hayat elde etmeye yönelik çaba sarf ediyor. Asla sonu gelmeyen bu döngüye tüm benliklerini yatırıyorlar. Bu durumu içinde doğduğumuz tüketim çağının ve kapitalizmin hayat felsefemizdeki dev etkileri olarak yorumluyorum. Doyumsuzuz ve asla tatmin olmuyoruz. Hep daha fazlasını istiyoruz. Bize böyle öğretildi. Başka türlü yaşamayı bilmiyoruz.