Duygusal davranışlar bize sosyalleşmek için gereklidir ama sadece mantık ile yaşamak da mümkündür, eğer Robinson Crusoe gibi yaşamayı seçersek. Toplumdan uzakken, duygudan yoksun yaşayabiliriz fakat sadece mantık çerçevesinde yaşamak, bize yaşam garantisi vermez. Zaten normal yaşamımızda da, karar veremediğimizde, artıları ve eksileri eşit olan bir durumla karşılaştığımızda, genellikle karar verirken duygularımız veya içgüdülerimiz devreye girer.
Tamamen duygudan yoksun bir hayat yaşamamız doğamıza aykırıdır. Her ne kadar mantıklı karar verdiğimizi düşünsek de, içgüdülerimiz bizi asla yalnız bırakmaz ama bu yapılamaz değildir. İnsanın adapte olma yeteneği, ağır bir eğitimle bir araya gelince mümkün olabilir.
Bütün bunları bir kenara bırakırsak, sürekli mantıklı kararlar veremememizin asıl nedeni bilgi eksikliğidir. Her konuda yeterli bilgiye sahip olmadığımız için verdiğimiz kararların çoğu mantıklı gibi gözükse de, aslında duygusal veya içgüdüseldir.
