Hem üzüp hem mutlu eden birisine aşık olunduğunda ne yapılmalı?

İnsan tek boyutlu bir varlık olmadığı için birçok karmaşık duyguyu içerisinde barındırır ve içinde bulunduğu duruma görede bu duygulardan birini yansıtır (mutlu, mutsuz, heyecanlı, öfkeli gibi duygular). Baktığımız zaman bir insan her zaman mutlu ya da her zaman mutsuzsa bu durum o kişinin pek de sağlıklı bir psikolojisinin olmadığını gösterir. Bulunduğumuz toplumda var olabilmek için bu duyguları doğru yerde ve doğru zamanda kullanmalıyız. Hepimizin öfkelendiği zamanlar olmuştur hatta en naif dediğimiz adamlar bile bunu yaşıyor. Her öfkelenen insanı hayatımızdan çıkarmaya çalışırsak hayatımızda kimse kalmayacaktır. İnsan kompleks, karmaşık bir varlıktır ve her an her duyguyu yaşayabiliriz. Önemli olan yaşananlardan ders çıkarıp tekrar ilişkiyi rayına oturtmaktır fakat bu tekrar yaşanmayacağı anlamına da gelmemelidir.

Zaten teknik olarak sadece mutlu olunan bir birliktelik, sağlıklı bir birliktelik olmaz. Aynı, sadece üzüntü ve mutsuzluk olan bir birlikteliğin olmayacağı gibi. Sağlıklı psikolojiye sahip bir hayat için, belirli bir düzeyde stres gerekiyor. Tabi ki tüm bunlar, aşk ve sevgi karşılıklı ise ve sevgiyi de, üzmeyi de absürt abartılarda yaşamıyor iseniz geçerlidir. Bu konu hakkında sayfalarca yazılabileceğinden çok uzatmıyorum. Sadece şunu söyleyeyim ; genel durumunuza baktığınızda mutlu musunuz, mutsuz musunuz ? Cevabınızdan emin olduktan sonra, o yönde devam etmek daha mantıklı görünüyor.