Sıfır kütleye sahip, (aynı anda dalga özelliği de gösterdiğinden frekansı ile orantılı enerji taşıyan) elektromanyetik özelliklere sahip parçacık.Modern foton kavramı, 20. yüzyılın ilk yirmi yılında, Max Planck'ın araştırmasını temel alan Albert Einstein'ın çalışmasıyla ortaya çıktı. Planck, madde ve elektromanyetik radyasyonun birbirleriyle nasıl termal dengede olabileceğini açıklamaya çalışırken, maddi bir nesnede depolanan enerjinin, tam sayıda ayrı, eşit boyutlu parçalardan oluştuğunun kabul edilmesi gerektiğini öne sürdü. Fotoelektrik etkiyi açıklamak için Einstein, ışığın kendisinin ayrık enerji birimlerinden oluştuğu fikrini ortaya attı. 1926'da Gilbert N. Lewis, bu enerji birimleri için foton terimini popüler hale getirdi. Daha sonra, diğer birçok deney Einstein'ın yaklaşımını doğruladı.
Parçacık fiziğinin Standart Modelinde, fotonlar ve diğer temel parçacıklar, uzay-zamanın her noktasında belirli bir simetriye sahip olan fiziksel yasaların zorunlu bir sonucu olarak tanımlanır. Yük, kütle ve dönüş gibi parçacıkların içsel özellikleri ayar simetrisi ile belirlenir. Foton kavramı, lazerler, Bose-Einstein yoğuşması, kuantum alan teorisi ve kuantum mekaniğinin olasılıksal yorumu dahil olmak üzere deneysel ve teorik fizikte çok önemli ilerlemelere yol açmıştır. Fotokimya, yüksek çözünürlüklü mikroskopi ve moleküler mesafe ölçümlerine uygulanmıştır. Ayrıca fotonlar, kuantum bilgisayarların unsurları olarak ve kuantum kriptografisi gibi optik görüntüleme ve optik iletişimdeki uygulamalar için incelenmiştir.[1]
Kaynaklar
- symmetry magazine. What Is A Photon?. Alındığı Yer: symmetry magazine | Arşiv Bağlantısı
