Dinlerin kökenin sümer'e dayandığını ve aynı olaylarınolduğunu biliyoruz. Bu durum geçmişte de pygmbrler gndrildiğini ve aynı şeyleri anltğnı gstrmz mi
Olabilir. Ancak bu bir ihtimaldir. Çünkü Sümerler'den beri aynı hadiselerin anlatılıyor olması, bu hadiselerin herhangi bir zamanda uydurulduğunu ve taa Sümerler'den beri yaşanmış hadiseler olarak anlatıldığını da gösterebilir. Dolayısıyla ulaşılan sonuç, konuya nereden bakıldığına göre değişir. Elimizdeki vesikalar, hadiselerin kaynağı hakkında kesin bir bilgiye ulaşmak için yeterli değildir.
Eğer tüm coğrafyalarda Sümer kökenli dinler olsaydı evet mantıklı bir argüman olmuş olurdu. Fakat tüm dünyada ki inanışlarda bu mitler yok. Sadece aynı coğrafyada ki inanışlarda var.
Misal Nuh Tufanı; İslam, Yahudilik, Hristiyanlık, Hinduizm ve çeşitli Orta Asya dinlerinde varken Kızılderili veya Viking mitlerinde yok. İslam, Yahudilik gibi inanışlar hep aynı coğrafyada çıkmışken; Kızılderili inanışları dünyanın diğer ucunda ortaya çıkmıştır. Tufan, peygamberler ile bildirilmiş olsaydı tüm dünyada tufan miti olurdu.
Buradan da anlıyoruz ki önceden peygamber gelmemiş, aynı coğrafyada kültür değişimiyle mitler diğer inanışlara yayılmış. Ya da Tanrı sadece Mezopotamya ve çevresine peygamber göndermiş. İki ihtimalde İbrahimi dinlerin gerçek olmadığı kapısına çıkıyor.
Kanıtlamaz, Sümer ve Babil yaratılış mitoslarının semavi dinlerin yaratılış efsanelerine kaynaklık ettiği açıktır. Hiçbir şey yok ilksel denizin var olması ve her şeyin ondan yaratılması gibi ya da insanın balçıktan yaratılması gibi, ilk insanın yaratılmasından sonra iki insandan insanlığın ortaya çıkması gibi, Nuh tufanı gibi bilimle uyuşmayan anlatılara rastlıyoruz Sümer ve Babil mitoslarında ve bu mitoslar Yahudiliğe, Hristiyanlığa ve İslam'a geçmiştir. Bu durum tek bir şeyi kanıtlıyor o da bu dinlerin Sümer kültürünün ve inancının birer kopyası olmasıdır ki başörtüsü, sünnet, Şeriatın yasalarının bir çoğu, doğrudan Mezopotamya ve Antik Mısır kültürlerinden alınmıştır. Yedi yer yedi cennet veya yedi gök inancının, yıldızların göğü süslediği düşüncesinin Sümerlerden, İsra ve Miraç olayının da Zerdüştlerden alındığı da ortadadır çünkü aynı hikayeler eski metinlerde de geçmektedir.
Sayacaklarımın tamamı da Mezopotamya, Zerdüşt ve Antik Mısır inançlarında geçen ve var olan şeyler:
Zerdüşt'ün göğsünün yarılması ve içinin temizlenmesi
Zerdüştün göğe yükselmesi ve beş vakit namaz (beş vakit namazdan kuranda bahsetmez ama hadislerde geçer ve aynı öğretileri zerdüştlerde görmemiz mümkün)
İbadetten önce temizlenme sümerlerde de görülür
Sırat köprüsü (Ardavirafname gibi Zerdüştî anlatılarda karşımıza çıkmaktadır.)
Ayrıca Pavlus’un Kudüs’e doğru giderken melek eşliğinde göğe yolculuk yaptığı rivayet edilir.
Semâya / göğe yükseliş yani Miraç tasavvuru eski Hint ve İran mitolojilerinde de mevcuttur
Eğer bu konu ile çok ilgileniyorsan şunları araştırmanı öneririm:
Sümer Mitolojisi
Babil Mitolojisi
Gılgamış Destanı
Başörtüsünün Kökeni
Sünnetin Kökeni
Arap mitolojisi
Sami inanışları
Ayrıca Turan Dursun'un Din Bu kitabını okumanı öneririm
Öyle bir varsayım yapılsa bile, Sümerlerden geldiği iddia edilen çoğu şey de başka yerlerden alınma (destan vs). Eğer sümerlerde olan şeyler peygamberlerin geldiğine kanıt olsaydı, o zaman onlar ile aynı zaman diliminde yaşamış toplulukların yazıtlarında vs peygamberlerden bahsedilirdi, çünkü her millete peygamber gönderilmiştir diyor. Fakat böyle birşeye rastlamıyoruz, tek rastladığımız şey o topluluğun/milletin kendi inancından/dininden kalan izler, yani eğer peygamberlere işaret olsaydı o zaman neden diğer hiçbir kaynakta bir peygamberden ve anlattıklarından bahsetmiyor? Diğer arkadaşında dediği gibi elimizde yeterli kaynak yok fakat bazı şeyler mantıksal açıdan ele aldığında anlaşılabiliyor.
