Çünkü bir deneyin basitliği ile sonuçlarının etkisi arasında doğrudan hiçbir ilişki yok. Mesela biz, önümüzdeki klavyenin her bir tuşuna bastığımızda, Planck Mesafesi'nin altındaki ölçeklerde yepyeni Büyük Patlamalar yaratıyor ve yeni evrenlerin oluşumunu tetikliyor olabilirdik. Bunu gösteren hiçbir bulgu yok; ama olabilirdi de...
Kuantum mekaniğinin paralel evrenler (Everett) yorumu, her bir ölçümün, dalga fonksiyonunun öngördüğü bütün olasılıkları aynı anda gerçeğe dönüştürdüğü (daha doğrusu her ölçümde, kendimizi o paralel evrenlerden birinde bulduğumuzu) söylüyor. Bu, kozmolojik olarak evreni klonlamak zorunda mı, yoksa evrenler zaten çok basit bir şekilde, her saniye katrilyon kere katrilyonlarcası oluşacak şekilde var olabiliyorlar mı, bunu bilmiyoruz. Everett Yorumu, uzay-zamanın oldukça matematiksel bir yorumundan faydalanarak, evren kopyalarının anında var olabileceği bir fizik inşa ediyor.
Kuantum yorumlarının hemen hepsiyle ilgili sorun, matematiksel olarak desteklenebilecek olsalar bile deneysel olarak doğrulamanın mümkün olmaması. Matematiğin bu tür bir yapının olabileceğine işaret etmesi önemli bir adım; ancak matematiksel olan her şeyin fiziksel olmak zorunda olmadığını da biliyoruz.
Bir diğer deyişle: Evde bile yapabileceğiniz bir deney yeni evrenler yaratabiliyorsa, yaratabiliyordur. Bunun deneyin basitliği ile ilgisi olmak zorunda değil. Soru şu: Evde bile yapabileceğiniz bir deney, yeni evrenler yaratabiliyor mu?
